After stitch club 2

After stitch club 2 /April 2015
เคาะวันไว้ 2 วัน : เสาร์ที่ 25 เมษา 13.00-18.00
หรือ วันอังคารที่ 28 เมษา 13.00-18.00
ที่พิพิธภัณฑ์วัฒนธรรมดอกไม้

เราจะมาปักลายเชิง ลงเสื้อ กระเป๋า หรือผ้าคลุมไหล่ หรืออะไรต่อมิอะไร
ที่แล้วแต่สมาชิกจะเตรียมมาเอง แลทั้งอุปกรณ์ต่าง ๆ ที่นำมาเอง
หรือจะมาทวน stitch ที่จำไม่ได้ หรือจะมานั่งมองหน้ากันเฉย ๆ
ครูอ๋ายมีลูกปัดให้...สมาชิกที่อยากเจอกัน...วันว่างตรงกัน
ขอให้มายกมือหน่อยว่าจะมา และมาได้วันไหน
ถ้าน้อยกว่า 5 ท่าน คงจะไม่เปิดค่ะ

ค่าน้ำร้อนน้ำชา บำรุงพิพิธภัณฑ์ และบำรุงครูอ๋าย 1 พันบาท
มีชาดอกไม้ และขนมให้ 1 set
ที่กินดื่มแล้วความเป็นผู้ดีจะติดตัวกลับไปบ้านทีเดียวเชียว

*รับเฉพาะสมาชิกที่เคยเรียนปักผ้ากับครูอ๋ายเท่านั้น จากทุกสถานที่
*สอน 2 ลายเชิง a,b

illustration : Cicada

The Moon is always beautiful , it be full or not, love is the same


จันทร์แรมเลยค่ำเข้า นวลเนือง
ซิบ่เต็มดวงเรือง ส่องได้
ละอออ่อนทอแสง อาบอุ่นทาบใจ
ดูดั่งไกลมาใกล้ แม่นแม้นเลือนราง

#โคลงสี่สุภาพ #myillustrate #cicada

interview with TV Show / TV 3 ผู้หญิงถึงผู้หญิง

วันที่ได้นั่งคุยกับแม่ กับพี่กับน้อง
คนอื่นบอกแม่ว่า เดี๋ยวนี้อ๋ายเขาดังแล้วนะ
แม่ ที่เป็นแม่ชี ก็ไม่ได้แสดงอาการยินดียินร้ายอะไร
และเหมือนไม่เก็ทว่าดังคืออะไร เราก็ไม่เก็ทเหมือนกันว่าดังคือะไร
เพราะเราก็ยังเหมือนเดิม กินนอนทำงาน ใช้ชีวิตเหมือนเดิม

ที่จริงอยากบอกแม่ว่า นี่ออกเป็นรายการที่ 7 แล้วนะ แต่ก็ไม่พูดไป
เพราะมันก็แค่มายา มันก็แค่นั้น เราไม่ได้ยินดียินร้ายอะไร เดี๋ยวมันก็ผ่านไป
รู้สึกแว๊บเดียวว่าตลกดีนะ ที่จู่ ๆ ก็เห็นตัวเองในทีวีเรื่อย ๆ แบบไม่ได้ตั้งตัว
อย่างที่ไม่เคยนึกอยาก (ทุกอย่างเป็นไปเพื่อการตลาด)

ขอบคุณรายการผู้หญิงถึงผู้หญิง (นาทีที่ 13.45)
ขอบคุณการปักผ้า
ขอบคุณมือไม้และหัวใจตัวเอง
ขอบคุณสถานที่พิพิธภัณฑ์วัฒนธรรมดอกไม้

แค่อยากอวด ว่าโลกไม่เคยทิ้งคนตั้งใจจริง
เมื่อคุณเจอ ไม่ว่าคุณจะทำอะไรก็ตาม

https://www.youtube.com/watch?v=oPXEl7Z-Sgw


ผู้หญิงถึงผู้หญิง

interview with Instyle Thailand / April 2015

“Stay Hungy, Stay foolish.”
ข้อความบนปกหลังของนิตยสาร Whole Earth Catalog
ซึ่งกลายเป็นแรงบันดาลใจของ Steven Jobs ตั้งแต่วัยหนุ่ม
...
แม้ทุกวันนี้ ฉันจะได้ชื่อว่า เป็นครูสอนปักผ้า
และเรียกตัวเองว่าครูแล้ว (พอเรียกแบบนั้นแล้ว มันทำให้ทำตัวดีขึ้น)
แต่อย่างจริงใจ ที่ไม่เคยคิดว่าตัวเองเก่งกว่าคนอื่น..แค่รู้ก่อน
พอคนอื่นรู้เท่า เขาก็ทำได้เหมือนกัน บางคนก็เก่งกว่าด้วยซ้ำ
ทุกวันฉันจึงยังต้องเรียนรู้ แสวงหา คิด และเสพแรงบันดาลใจตลอดเวลา
บอกตัวเองเสมอว่า ฉันยังโง่เขลา ยังต้องเติมอีก เติมอีกไม่รู้จบ
แต่ก็นะ ไม่ลืมกล่อมประสาทตัวเองไปด้วยว่า
ฉันเก่ง ฉันภูมิใจในตัวเอง ฉันรักเธอนะ

ขอบคุณ Instyle Magazine / April 2015
ที่เลือก Doknommeaw Play เลือกงานปักผ้า
เป็นอีกหนึ่งคอร์ส ใน column Life etc.

ขอบคุณสถานที่พิพิธภัณฑ์วัฒนธรรมดอกไม้
ขอบคุณครูใหญ่ คุณสกุล อินทกุล

illustration : howling

“เรามีความรักเพื่อเข้าใจความโดดเดี่ยว
หรือเราโดดเดี่ยวเพื่อเข้าใจความรัก ที่ไม่ใช่เพียงแค่การครองคู่”

: ศรัญญา โลกนิยม /1001 nights editions

#ไปหอนรับพระจันทร์เต็มดวงมา #fullMoon #myillustration

interview with ประดิดประดอย

ขอบคุณคุณทราย จาก ประดิดประดอย แวะมาสัมภาษณ์ และมอบหนังสือให้หลายเล่ม โดยเฉพาะ tatting ลายลูกไม้ ที่กำลังอยากได้มากกกกก #ได้ลงหนังสือที่ถูกที่ควรแล้ว — with Nopakao Aii Netrhbutrh at The Museum of Floral Culture.

illustration : Some days you just picked me up.

Some days you just picked me up.
Some days you just threw me off.

สมัยที่ทำงานโฆษณา ขั้นตอน retouch ที่ส่งให้ข้างนอกทำ
ก่อนเข้าไป approve กันหน้าจอ จะมีการส่ง mail มาให้ดูกันก่อน
creative คนหนึ่ง จะถามคนที่ส่งมาให้ดูเสมอว่า คุณชอบหรือยัง
คำถามง่าย ๆ แต่ทำเอาคนที่ส่งมาให้สะอึก...เราชอบมันหรือยัง

ตอนนี้ฉันทำงานภาพประกอบ ทุกครั้งที่ส่งงานออกไป
จึงเป็นงานที่ฉันชอบแล้วเสมอ แม้อีกวันต่อมาจะกลับมา
อยากแก้อะไรอีกนิดหน่อยทุกครั้งก็ตาม

วันนี้นั่งปรับงานอยู่เป็นชั่วโมงก็ยังไม่งามเสียที
visual มันไม่เข้าทางฉัน..ก็เลยเบรคไปก่อน ยังมีเวลา
การวาดรูปเล่นที่เข้าทางตัวเอง เป็นสิ่งที่ฉันชอบเสมอ

#รูปวาดเล่น #myillustration #photoshop

Me & Doknommeaw play Page

ครั้งหนึ่งที่เราทะเลาะกันหนัก ๆ
เขาพูดในสิ่งที่อยู่ในจิตสำนึกของเขาว่า
ฉันมีแต่พ่นเรื่องโอ้อวดตัวเอง (ในเพจ)
ที่จริงแล้วฉันควรจะโกรธ...แต่กลับไม่โกรธ รู้สึกว่า จริง
ฉันพ่นแต่เรื่องโอ้อวดตัวเอง...ฉันขี้อวด
แต่ทำไงได้ นิสัยนี้แก้ไม่หาย ก็ฉันรักตัวเอง
ชื่นชมตัวเอง ภูมิใจในตัวเอง หลงตัวเอง

ฉันมาจากศูนย์ แล้วสร้างทุกอย่างขึ้นมา
เหมือนเล่นเกมส์ The Sims เหมือนอยู่ในโลกแฟนตาซี
แต่นี่มันของจริง ฉันอยากจะเก่งอะไร ฉันก็สร้างเอา
แล้วฉันก็อยากเป็นแรงบันดาลใจให้คนอื่น ว่ามันทำได้

สมัยที่ยังมี Multiply ฉันเคยเล่นสมมุติว่ามีหนังสือมาสัมภาษณ์
ฉันตั้งคำถาม และตอบตัวเอง...โดยที่ไม่คิดว่า อีก 5 ปีต่อมา
สิ่งเหล่านี้มันเป็นจริง ฉันนับนิ้ว กำลังจะมีหนังสือเล่มที่ 13
มาสัมภาษณ์ฉันอีกเสาร์นี้...ตอนนี้ฉันชินแล้ว ไม่ตื่นเต้นกับมันแล้ว
แต่แน่นอนที่ฉันยังชื่นชมตัวเอง ขอโทษจริง ๆ ที่ฉันหลงรักตัวเอง
โดยไม่ต้องง้อว่าใครจะรักฉันหรือเปล่า
ฉันไม่เอาความรักไปแขวนไว้กับใคร มากเกินตัว

มีเล่มหนึ่งเคยถามฉันว่า ทำไมถึงตั้งชื่อเพจว่า ดอกนมแมว เพลย์
ฉันรักดอกไม้ แต่ไม่ใช่ดอกอะไรหรูหรา ดอกบ้าน ๆ ง่าย ๆ
ต่ำต้อยด้วยซ้ำไป โบราณอีกต่างหาก ที่มันหมายถึงความอ่อนน้อม
ฉันคลั่งความเป็นผู้หญิงสุด ๆ แต่ไม่ใช่ในเชิงผ้าพับไว้
ไอดอลส่วนมากของฉันเป็นผู้หญิงแรง ๆ เกย์ก็ด้วย
มันจึงต้องมีคำว่า “นม” อยู่ในชื่อ
ฉันแอบขบถเล็ก ๆ มันจึงมีนัยยะถึงความอิสระ
และแมว สัตว์เลี้ยงที่ไม่เคยเชื่อง ที่ไม่เคยขาดหายไปจากชีวิต
ที่มันอาจเป็นชิพที่ขาดไปแล้วฉันก็คงเฉาตายในที่สุด
และฉันไม่ลืมที่จะขี้เล่น ฉันจะเก็บความเป็นเด็กในตัวไว้จนแก่เฒ่า
แต่ก็ต้องเต็มไปด้วยความสง่างาม

เมื่อเช้าฉันไปจ๊อกกิ้ง เล่นกับแมว เก็บดอกไม้
แล้วก็นึกถึง ดอกนมแมวขึ้นมา
วันนี้ฉันมีแฟนเพจ 4 พันกว่าคนแล้ว ทุกอย่างเริ่มจากศูนย์ทั้งนั้น

ที่จริงแล้ว ว่ากันตามหลักการตลาด ดอกนมแมว
ไม่บ่งบอกว่าขายอะไร แต่การไม่บ่งบอกอะไร
ก่อให้เกิดการสงสัย การตั้งคำถาม และการก้าวเข้ามาหา
แต่ไม่ว่าจะชื่ออะไร สิ่งที่ต้องขายให้ได้ก่อนคือตัวเอง

ฉันขายตัวเองทุกวัน … เผอิญฉันจบมาร์เก็ตติ้ง อะค่ะ คริ คริ

: งานปักเมื่อปีที่แล้ว จะทำเป็นซีรีส์ แผลเป็น ของตัวเอง

Art exhibition ดรุณสิกขาลัย/น้องพอ

ครูนัฎบอกว่า น้องพอถามถึงครูอ๋ายทุกวัน
พอรู้ว่าจะมาในงาน Art exhibition ก่อนปิดเทอมก็ยิ่งดีใจ
แต่พอเจอหน้ากัน น้องพอ ทำตัวเหมือนแมว
แค่สวัสดีแล้วก็ทำนิ่ง ๆ ไม่ยินดียินร้ายอะไร
แต่นางอ้อน ให้สนเข็มให้หน่อย ผูกปมให้หน่อย
ซ่อมงานให้หน่อย ปักตรงนี้ให้หน่อย

น้องพอต้องเป็นวิทยากรสอนปักผ้า ให้เพื่อนนักเรียนและแม่ๆ
ถึงเวลามันก็เป็นไปแบบเรียบง่าย น้องพอสอนเพื่อนคนหนึ่ง
ให้ปักโซ่ เพราะนางบอกว่า โซ่ง่ายสุด
แล้วนางก็สอนอย่างเอาจริงเอาจัง
สอน ๆ แล้วก็บ่นเหนื่อย ครูแมงปอบอกว่า
นี่แค่ลูกศิษย์คนเดียวก็เหนื่อยแล้วหรือ
น้องพอบอกว่า ลูกศิษย์อะไรกัน นี่เพื่อน (น่าร๊ากกกก)

ข้าเจ้า เอาชุดคิท งานปัก ที่คุณโจ้แห่งร้านฮงเคยให้ไว้
ไปให้น้องพอ และพี่สาวน้องจีน สองสาวก็ไม่ได้ทำท่าตื่นเต้นอะไร
นึกว่าจะเบื่อ ๆ พอถามว่า จะทำอะไรต่อ สองสาวก็พูดพร้อมกันว่า
จะปักงานที่ครูให้มานี่แหละ จะเอาไปปักที่ออสเตรเลียด้วย
แล้วก็เอาไปอวดแม่ อวดครู...สรุปว่า นางทั้งสองยังรักที่จะปักต่อ

เมื่อวานข้าเจ้านั่งประจำคล้ายเป็นหมอที่ปรึกษาด้านปักผ้า
มีผู้ปกครองมาปรึกษาเรื่องปักผ้าตลอด ๆ ....ขำตัวเอง
ต้องทำตัวเป็นผู้รู้ ผู้เชี่ยวชาญ ทั้งที่ความจริงแล้ว
ข้าเจ้าจบมาร์เก็ตติ้ง ไม่ได้จบอะไรที่เข้าทางเรื่องปักผ้าเลย
ไม่ว่าจะเป็นศิลปะ แฟชั่น ดีไซน์ ผ้า หรืออื่น ๆ
อย่างที่ครูปักผ้าควรจะเป็น...ไม่ได้รู้อะไรมากมาย
ข้าเจ้ามาด้วยสไตล์ สัญชาติญาณ และความมั่นใจไปก่อน
ปักผ้าก็แค่ปุ๊บปั๊บ ที่บางคนอาจจะเหยียดข้าเจ้าก็เป็นได้

ช่างเถอะ ได้มาเจอน้องพอ มาเติมความเป็นเด็กให้ตัวเอง ก็พอแล้ว

Cover book : Cenderella’s Apron/ครัวสีแดงกับผ้ากันเปื้อนของนางซิน

ตอนที่วาดปกเล่มแรกให้อุรุดา
“Far and Near”/ใกล้และไกลในความทรงจำ
ตอนนั้นไม่ได้สนใจว่ามีเครดิตชื่อตัวเองวาดปกหรือเปล่า
จนพี่โหน่งไปเห็นหนังสือแล้วมาทักว่าเขาไม่ได้ใส่เครดิตให้
ข้าเจ้าก็เลยไปท้วงน้องปรอย น้องปรอยบอกว่ามีค่ะ ใส่ให้ที่ปกหลัง
ใต้บาร์โค๊ต...ว๊ายหน้าแตก...เพราะพี่โหน่งเชียว ฮิ ฮิ
อยู่ปกหลัง ดีกว่า อยู่ด้านในอีก

มาเล่มที่สอง ชื่อและนามสกุลข้าเจ้า ก็ยังอยู่ปกหลัง
รู้สึกตื้นตันมากที่ได้เดินทางมาถึงคนที่เราอยากจะเป็นแล้ว
มีผลงานเป็นปกของนักเขียนชื่อดัง
ทุกอย่างเป็นไปได้ ข้าเจ้ายืนยันอีกครั้ง
ไม่จำกัด เวลา อายุ การศึกษา
โดยที่คุณไม่ต้องกังวลหรอกว่า จะไปถึงมันได้อย่างไร
ถ้าคุณแรงพอ มันจะมาหาคุณเอง

“Cenderella’s Apron”/ครัวสีแดงกับผ้ากันเปื้อนของนางซิน
จากคอลัมน์ยอดนิยม ครัวสีแดง ในนิตยสาร ขวัญเรือน/ อุรุดา โควินท์
ภาพปก : นพเก้า เนตรบุตร

: แด่คุณทวด คุณหลวงธนกิจพิทักษ์(ลอย เนตรบุตร) ต้นนามสกุลพระราชทานของเรา
หวังว่า เหลนคนนี้คงจะพอทำให้คุณทวดตื่นเต้นได้บ้างนิดหน่อย
ที่ทำให้นามสกุลของเรา ได้พิมพ์อยู่ที่โน่นที่นี่
หรือคุณทวดอาจจะเคืองข้าเจ้าก็เป็นได้
หล่อนมัน ผู้หญิงยิงเรือ...ได้ข่าวว่า คุณทวดดุมาก

: ผลงานวาดปกลำดับ 5

: มีวางขายที่ซีเอ็ด หรือสั่งซื้อโดยตรงที่ อุรุดาโควินทร์ ทาง facebook จะได้หนังสือพร้อมรอยจูบ

#myillustration