Monday 4 May 2015

ชาเขียว


จงอยู่ใกล้ ๆ คนที่เก่งกว่าเรา  แล้วเราจะเก่งตาม
.....
หลังออกจากงาน ตอนนั้นก็เคว้งคว้าง ว่าต่อแต่นี้
เราจะไปพบเจอคนที่เก่งกว่าจากที่ไหน
ขอบคุณฟ้าดิน ขอบคุณจักรวาล ที่ส่งคนเก่งกว่ามาให้
ในทุก ๆ ศาสตร์ และศิลป์  อย่างที่ชอบ เข้าทางไปทุกอย่าง
...
วันนั้น หลังจากกินข้าวแช่  ข้าวเหนียวมะม่วง
ที่อภินันทนาการ จากคุณพี่นุ เพื่อนครูใหญ่ (ขอบพระคุณค่ะ)
ครูใหญ่ก็มาทำพิธีชงชาเขียวให้ดื่ม
ครูใหญ่บอกว่า ไม่ได้เรียนมาหรอกนะ แต่ก็จะทำให้กิน
....
ขอบคุณทุกครั้งในการพูดคุย  ที่ได้เรียนรู้อะไรใหม่ ๆ
ได้ซาบซึ้ง ได้ทึ่ง กับแนวคิด  ความฝัน แรงบันดาลใจ
และความเป็นผู้ดี
...
ครูใหญ่ถามว่า เป็นไงบ้าง หลังเราดื่มชาเขียว
ถึงชาเขียวมันจะอุ่นน้อยลง เพราะเรามัวแต่สอน
แต่ตอนดื่มเราก็รู้สึก อบอุ่น  หอมชาเขียว
การได้ดื่มกินจากคนที่เราชื่นชม รักใคร่ ศรัทธา
และมีเมตตาให้เราเสมอ...ยังไงมันก็อบอุ่น

แด่ความเชื่อมั่น ศรัทธา ที่นำทาง ให้เรายึดเกาะ

กรรไกรนกกระเรียนทองคำ





กรรไกรนกกระเรียนทองคำ
ครูใหญ่ซื้อมาฝากจากร้านเก่าแก่ 100 ปีที่ญี่ปุ่น
งานเขาเนี้ยบกริ๊บ ตัดอย่างนุ่ม ให้ความรู้สึกขลัง

ขอบคุณครูใหญ่ไป คุณเขาว่า หว่านพืชก็ต้องหวังผล
ค่ะ...ก็ยืดอายุทาสในเรือนเบื้ยกันต่อไป
— with Sakul Intakul.

Chinese paper cut /Playful emboridery 18




เราอาจจะชอบอะไรหลาย ๆ อย่าง 
แต่ไม่จำเป็นต้องทำทุกอย่างที่ชอบ 
เพราะชีวิตบอกเราว่า ไม่มีเวลาให้คุณมากขนาดนั้น

ศิลปะการตัดกระดาษ เป็นอีกหนึ่งอย่างที่ชอบ
แต่ไม่คิดจะทำ คอยชื่นชมคนที่สร้างมันคงจะดีกว่า

ฉันเพิ่งนึกออกว่าเราทำสิ่งตรงข้ามกัน
คุณตัดมัน เอาออก เพื่อสร้างลวดลาย  คุณทำลายเพื่อสร้างสรรค์
ฉัน เพิ่มมัน ค่อย ๆ เติมเพื่อสร้างลวดลาย  ฉันทับถมมันลงไป 
เมื่อจับมันมารวมกัน  ฉันก็คิดหนัก
ว่าจะปัก ส่วนที่หายไป หรือส่วนที่ยังเหลืออยู่

ฉันอยู่กับเข็ม คุณอยู่กับมีด
ฉันเชื่อว่าคุณเคยโดนมันบาด เหมือนอย่างที่ฉันโดนเข็ม
จะสร้างอะไรซักอย่างก็ล้วนต้องแลกมาทั้งนั้น
ฉันภูมิใจในร่องรอยของมัน  คุณก็คงเช่นกัน
...
ธีมปักผ้าเดือนพฤษภาคม ที่จอยรักคลับ
หยิบศิลปะตัดกระดาษของชาวจีน ที่ครั้งหนึ่งมันเคยเป็นพิธีกรรม
ตัดเพื่อเรียกคนที่จากไปด้วยอุบัติเหตุให้กลับบ้าน
ตัดกันมาเรื่อย จนกลายเป็นศิลปะของประเทศ

ชวนนะคะ  มาท้ายทายว่าคุณ จะเลือกส่วนที่หาย หรือส่วนที่ยังอยู่

รอบวันหยุด : อาทิตย์ 10 | 17 พฤษภาคม 2558
รอบวันธรรมดา : อังคาร 12 | 19 พฤษภาคม 2558
10.00 – 18.00 น.
จอยรักคลับ (BTS ช่องนนทรี)

: playful embroidery 18 / Chinese paper cut Theme/ on processing

-----
"""ล้อมวงปักผ้าหนุกๆ สุดบรรเจิดกับคุณอ๋ายด้วยกัน ชวนนะคะ ^ ^"""

จอยรักคลับ - JOYRUKCLUB ::: คลับของการเรียนรู้ไม่รู้จบเพื่อไลฟ์สไตล์ที่สมดุล
ปุกาศ!!! เปิดรับสมัครแล้วจ้า!!! ^ ^
กิจกรรมเรียนรู้ไม่รู้จบ ประจำเดือน พ ฤ ษ ภ า ค ม 2558

**** ค อ ร์ ส ปั ก ผ้ า หนุกหนาน สองรอบ ****
“PLAYFUL EMBROIDERY By Aii #18"
ธีม - ปั ก ล า ย ตั ด ก ร ะ ด า ษ จี น
โดย นพเก้า เนตรบุตร (เจ้าของเพจ Doknommeaw Play)
รอบวันหยุด : อาทิตย์ 10 | 17 พฤษภาคม 2558
รอบวันธรรมดา : อังคาร 12 | 19 พฤษภาคม 2558
10.00 – 18.00 น.
จอยรักคลับ (BTS ช่องนนทรี)

+++ ค่าเข้าร่วมกิจกรรม 4,000 บาท +++
* ราคาสมาชิกเก่าคอร์สปักผ้าพื้นฐานทุกรุ่น
ของจอยรักคลับ พิเศษ 3,600 บาท
(รวมอุปกรณ์การปักผ้าคุณภาพดี | เอกสารประกอบการปัก |
อาหารกลางวัน | ของว่าง ชากาแฟ)

Skulls duo by Koy



ก้อย คือลูกรักคนล่าสุด
ดีนะ การมาเป็นครู ทำให้คุณสามารถผลิตลูกดี ๆ ได้เรื่อย ๆ
เหมือนแม่วัว  โดยไม่ต้องพึ่งฝ่ายไหน ๆ
เวลาก้อยทำงานแต่ละชิ้น ก้อยจะส่งงานมาให้ดูเป็นระยะ
เหมือนลูก  ก็คอยอวดงานแม่
ไม่ใช่แต่ก้อยหรอก  ลูกศิษย์หลาย ๆ คนก็ทำแบบนั้น
มันอบอุ่นนะ ที่ทุกคนอยากอวดงานคุณ

ชอบงานของก้อยเป็นพิเศษ อย่างเอียงกระเท่เร่
เพราะความเป็นตัวเองของก้อยนำมาก่อน
เรารักผู้คนที่แสนจะเป็นตัวเอง
คุณไม่เป็นตัวเอง แล้วคุณจะเป็นใครล่ะ
แต่มันก็หายากละนะ  ไอ้ตัวเองเนี่ย 
ทั้งที่อยู่ด้วยกันตลอด 24 ชั่วโมง

ก้อยรักกะโหลก มันนำเราไปเชื่อมกับความเป็น Frida
Frida ก็รักกะโหลก...งานก้อยจะดูเยอะ ๆ  หน่อย
เหมือนเรา ที่ทำน้อย ๆ ไม่ได้ ไม่เป็น...ก็เลยเข้าทางกัน
งานเยอะ ๆ  ก็ไม่ได้ง่าย  ไม่แพ้งานน้อย ๆ หรอก
ที่จะทำให้สวยลงตัว ไม่ออกเลอะเทอะ ซึ่งเป็นสิ่งที่ต้องระวังเสมอ

แต่สิ่งหนึ่งที่ปลื้มก้อยเป็นพิเศษคือ ก้อยค้นพบ และสนุกกับงานปัก
จะมีอะไรดีไปกว่านี้ล่ะ สำหรับครูสอนปักผ้า

work of my student

Phan Dok Mai / Floral Embroidry workshop




เวลาเอางานไปให้ครูใหญ่ดู คุณเขามักจะพูดว่า
.”คุณทำอะไรของคุณ”  นั่นคือคำชม....ใช่เหรอ
คนที่เราทำงานด้วย  ส่วนใหญ่ ไม่เคยมีใครเอ่ยชมงาน
ก็มีแต่นักเรียน ก็คอยตื่นเต้น กรี๊ดกร๊าด วี๊ดว๊าย ให้กำลังใจครู

คนที่ทำงานด้วย มักมีท่าทีเฉย ๆ เหมือนเราทำงานมาก็งั้น ๆ
ทำมาก็ดีแล้ว ทำต่อไป...อย่างกับว่า อย่าไปชมเดี๋ยวมันจะเหลิง เสียคน
แต่เราก็รู้ดีว่า คนที่เราทำงานด้วย ก็ชื่นชมเราอยู่ลึก ๆ
(เข้าข้างตัวเองที่สุด)
ไม่งั้นก็คงไม่ได้ทำงานกันมาเรื่อย ๆ ... ใช่ไหมคะ ๆ

ถึงครูใหญ่เขาจะไม่เคยชมงานเราต่อหน้าจริงจังอะไร
ให้ดู บางทีก็ทำหน้าเบื่อ  หรือบางทีก็บอก ไม่ดูได้ไหม....เฮ้อ
แต่เวลามีใครมาถามว่า  ไปรู้จักครูอ๋ายได้ไง  คุณเขาจะบอกว่า
ก็ชอบงานเขา  หรือเวลาแนะนำให้รู้จักใคร  คุณเขาก็จะต่อท้ายว่า
ชีปักผ้าสวยมาก...คริ คริ
และเวลาขายคอร์สได้คนเรียนเยอะ  คุณเขาถึงจะเอ่ยชมว่า
ฉันภูมิใจในตัวคุณจริง ๆ
การที่จะได้รับคำชมจากครูใหญ่จึงต้องใช้พลังงานมาก

ทำไงดีล่ะ  อยากจะได้คำชมจากคุณเขาอีก

ชวนนะคะ  ปักผ้าอีกบรรยากาศ  แบบไทย ๆ
งานที่คุมธีมด้วย วัฒนธรรมดอกไม้ไทย  ชิ้นที่ 7 นี้
หยิบเอาพานพุ่มมาประยุกต์ให้ออกแนว graphic

วันเสาร์ที่ 16  พ.ค. 2558 / 10.00-18.00
ที่พิพิธภัณฑ์วัฒนธรรมดอกไม้ / สามเสน 28
สนใจติดต่อสอบถามรายละเอียดได้ที่เบอร์ 02- 669- 3633 

:ขอบพระคุณแรงบันดาลใจจากหนังสือ Dok Mai Thai/Sakul Intakul

Thai floral Embroidery / inspire from Phan dokmai

Playful Embroidery 17 /Cin Theme/ 19,26Apr15















เอบอกว่า ที่จริงอ๋ายน่าจะให้เงินพวกเรานะ
ค่าจ้างเอาตัวมาให้ฝึกสอน...อืม นับเป็นแนวคิดใหม่
จำได้ว่าตอนเรียนกับครูตุ๊ก รู้สึกทึ่ง ที่ครูตุ๊ก จำชื่อลาย stitch ได้ทุกอัน
จำวิธีสอนทุกลายได้ ราวกับมันไหลอยู่ในเส้นเลือด
เราจะมีวันจำได้แบบนั้นไหม...แล้วจู่ ๆ เราก็มาถึงวันที่จำได้แบบนั้น
มันก็ควรจะเป็นแบบนั้น  เราสอนคนมาสองร้อยกว่าคน พูดซ้ำ ๆอยู่แบบนั้น
ทั้งพูดทั้งทำ มีนักเรียนเข้ามาให้เราสอนซ้ำ ๆ เรื่อย ๆไม่หยุด
ต้องขอบคุณนักเรียนจริง ๆ ด้วย...เราต่างก็เกื้อกูลกัน
ส่วนเรื่องเงินเราไม่ขอพูดถึง ขอตอบแทนคืนเป็นอย่างอื่นนะ : )

เอคือเพื่อนร่วมงาน ที่บริษัทแรกในชีวิตที่เริ่มทำงานจริงจัง 
เราเริ่มต้นชีวิตทำงานอันสดใสมาพร้อม ๆ กัน
สนุกสนานกันในวงการโฆษณา ผ่านเวลามา 20  ปี
มาเจอกันอีกที ตอนที่ชิวิตคืนสู่สัจธรรม ความเรียบง่าย  มือสู่มือ
ไม่เจอกันมา 20  ปี เอทำเหมือน ไม่เจอกันแค่หยุดเสาร์อาทิตย์
มันต่อกันติดได้ทันที  เอเปลี่ยนไปน้อยมาก ยังสนุก เป็นกันเองเหมือนเดิม
เอถามแล้วถามอีก ว่าเรียนครั้งแรกก็ปักสวยเลยจริงเหรอ...จริง
แล้วเอก็ไม่ทำให้ตัวเอง และครูผิดหวัง ปักไปชมตัวเองไปตลอดเวลา
บอกแต่ว่า ไม่คิดว่าตัวเองจะทำได้...ครูอ๋ายก็ดีใจค่ะ ที่เพื่อนเอปลื้มตัวเอง
ตอนนี้เอไปช้อปเสื้อผ้าเกาหลีมาขายอยู่ละลายทรัพย์

แป้ง ครูสอนภาษาอังกฤษ สอนเด็กอนุบาลอยู่ที่โรงเรียนทอสี
กำลังจะมีโครงการทำบ้านดิน  สถานที่พักผ่อนสำหรับคนชราที่โคราช
แนวคิดก็ได้มาจากอยากมีที่ไว้ดูแลแม่  แม่ตัวเอง  และแม่คนอื่น ๆ

อุ๊  คุณแม่ของลูกชายอายุ 13
วันนี้อุ๊นุ่งผ้าไหมเก่าผืนสั้น  ที่ข้าเจ้าเห็นแล้วคิดถึงย่าจับใจ
เสียดายที่ตัวเองไม่ได้ครอบครองของรักต่อจากย่า
อายกให้คนอื่นไปเสียก่อน
ถามอุ๊ว่า ทำไมถึงอยากมาปักผ้า  อุ๊ก็ตอบเหมือน ๆ คนอื่น
เห็นงานครูแล้วชอบ สวย  อยากปักเป็นบ้าง

เอ๋  เป็นพนักงานประจำแผนกจัดซื้อ  เอ๋ทำให้เราหัวเราะได้ตลอด
ด้วยความกระเปิ๊บกระป๊าบ เป็นระยะ ๆ ของนาง เดี๋ยวก็เอ๊ะ เดี๋ยวก็อุ๊ย
หลายสิ่ง  เช่น ปัก ๆ ไป ก็ไปปักเอาผ้าปูโต๊ะเข้าไปด้วย...เหนื่อยหัวเราะนางค่ะ

เกด มาพร้อม นารถ เป็นเพื่อนกัน ชวนกันมาเรียนปักผ้าด้วยความตื่นเต้น
อยากเรียนมาหลายเพลา  พอมาเจอธีมซิ่น ก็ไม่รอช้า
เกดเคยทำงานโฆษณาเหมือนกัน  แต่งงานแล้วก็ตามสามีไปประเทศต่าง ๆ
เพิ่งกลับมาเมืองไทย  นารถก็เลยจูงมาเรียนปักผ้าเป็นเพื่อนกันซะ

นารถทำธุรกิจรับเหมาก่อสร้างกับที่บ้าน ๆ  วัน ๆ พูดแต่กับชาวเขมร
อยากหาอะไรที่ไม่ถึก ทำบ้าง   นารถบอกว่า
เดิมมีความสุขกับการซ่อมเสื้อผ้าอยู่แล้ว นอกจาก ปะ ชุน
ก็เลยอยากมาหาวิธีซ่อมอะไรให้ดีขึ้นไปกว่านั้น
วันนี้นางทั้งสองให้ความร่วมมือดีมาก ในการนุ่งผ้าผืนสวยมาเรียน

ปู  เคยเรียนปักปลาตะเพียนกับเราที่พิพิธภัณฑ์ดอกไม้ไปแล้ว
ตามมาเรียนที่ Joyrukclub อีก  วันนี้มีปลาตะเพียนแขวนมาฝากครูด้วย
เพื่อรำลึกถึง ปลาตะเพียนน้อยของเรา

หน่อย  น่าจะเป็นนักเรียนที่เด็กสุด  ไม่นับเด็กเล็ก
หน่อยเพิ่งจบมัธถยม กำลังจะเอ็น  ถามว่า หน่อยอยากเรียนอะไร
ไม่รู้ค่ะ  แล้วหน่อยชอบอะไร  ไม่รู้ค่ะ...แปลก  หน่อยเหมือนเด็กหลงยุค
เราว่าวัยรุ่นสมัยนี้ค่อนข้างชัดเจนที่จะมีตัวตน  รีบเป็นใคร อะไรซักอย่าง
แต่หน่อยไม่ใช่แบบนั้น...จนต้องถามว่า   แล้วส.อ. หนูทำอะไร
หนูวาดรูปค่ะ...โอเค  หนูชอบศิลปะ...หนูไปทางนี้นะ

ต่าย เพิ่งมาเรียนตอนเที่ยง เพราะไปส่งคุณลูกเรียนวาดรูปมา
ต่ายทำงานประจำ ที่วันหยุดก็ต้องขยันหางานอดิเรกทำไปเรื่อย ๆ
ประสาคนเมือง อย่างที่เราเคยเป็น

เราเชื่อว่า ปักผ้าไม่ได้ยากอย่างที่คิด
สอนปักผ้าก็ไม่ได้ยากอย่างที่เคยกลัว
พยายามจะบอกคนที่อยากมาเรียนเสมอว่าอย่าไปคิดว่ามันยาก
เมื่อคุณเชื่อว่า ง่าย  คุณทำได้  แล้วคุณจะทำได้จริง ๆ เสมอ
มีคนพิสูจน์มามากมายพอแล้ว...ขอบคุณที่วันนี้สอนง่ายกันทุกคน

ขอบคุณโอ๋ Joyrukclub








 วันนี้โอ๋เอางาน แอพลิเก้ ของคุณป้าอินเดีย มาโชว์
ที่เล่าเรื่องราวของโอ๋ ต่าง ๆ ในประเทศอินเดีย
ใหญ่อลังการ ถ้าดูใกล้ ๆ จะเห็นการเดินเส้น running
เป็นพื้นหลัง...เห็นแล้วก็อยากทำงานชิ้นใหญ่ ๆแบบนี้บ้าง


โอ๋  Joyrukclub เจ้าของเรื่องราว
ชาติที่แล้ว โอ๋คงเป็นชาวอินเดีย






ความสนุกอย่างหนึ่งของการเป็นครูคือ
เย้...เราออกคำสั่งได้ เย้..ทุกคนเชื่อฟังเรา
หลังจากโดนสั่งมาทั้งชีวิต  ก็ได้มาพบการปลดปล่อยที่นี่เอง
ปิด job ปัก “ซิ่นจู๋”  คิดชื่อตอนโดยคุณแป้ง
คิดได้ตอนให้ทุกคนทำปากจู๋...ซึ่งทุกคนก็ทำ มากบ้างน้อยบ้าง
ตามแต่การห่วงสวยของแต่ละคน...คนที่ไม่ห่วงสวยเลย
คือคนที่หัวอ่อน เชื่อฟังครูมาก  ยอมสละตัวเองเพื่อครู

ขอบคุณนักเรียนที่น่ารักทุกคน  ที่เดินเข้ามาหา เข้ามาให้ครูสั่ง ๆ
และครูก็พยายามถ่ายทอดให้มากที่สุด ให้แรงบันดาลใจในการ
Advance ต่าง ๆ ให้มากที่สุด ให้ไปก่อน
ก็แล้วแต่ว่าคุณจะรับไปได้มากแค่ไหน
อาจจะยากไปบ้าง เครียดไปบ้าง กดดันไปบ้าง 
แต่รู้ไว้ว่าเราอยากจะให้คุณให้มากที่สุด
ด้วยความรักและปรารถนาดี

ขอบคุณ คุณอุ๊ คุณแป้ง เพื่อนเอ คุณปู คุณนารถ คุณเกด คุณต่าย น้องหน่อย
ขาดคุณเอ๋ไปหนึ่ง ที่ยกไปต่อเดือนหน้า

ขอบคุณโอ๋ จอยรักคลับ ที่เพิ่งลงจากเครื่อง จากอินเดียมาหมาด ๆ
มาเปิดคลับให้เราสอน