บอกตรง ๆ นะว่าฉันไม่กล้าออกเสียงเรี
ฉันเรียกคุณเช่นนี้เสมอ “คนเขียนเจ้าชายน้อย”
เดี๋ยวนะ “เจ้าชายน้อย” วรรณกรรมโด่งดัง
ฉันป้องปากกระซิบแก่หูตัวเอ
มันก็เหมือนนิทานที่เล่าไปเ
ฉันเปิดหน้าหนังสือไปมา ควานหาความซาบซึ้ง ประโยคกินใจ
ตรงไหนนะ ควรจะปลาบปลื้มกันที่หน้าไห
ตายแล้ว นี่คืออาการ อ่านหนังสือไม่แตก
สติปัญญาไม่ถึง ใช่หรือไม่
เก็บเสียงเม้าท์มอยนี้ไว้กั
ยังไงเราก็จะต้องสร้างบุคลิ
ด้วยการเดินตามหลัง ‘อังตวน เดอ แซง แต็ก ซูเปรี’ โอเคตามนี้นะ
นั่นคือความรู้สึกแรกพบ เจ้าชายน้อย ที่แสร้งรัก เมื่ออดีตนานมา
ซึ่งฉันจะไม่ขอโทษหรอกนะ ก็ความจริงเป็นแบบนั้น
ฉันซื่อสัตย์กับความรู้สึกต
ไม่รู้ซิ โชคชะตาละมั้ง ที่ทำให้เรากลับมาพบกันอีก
เอาอีกแล้ว คุณบอกไม่รู้กี่ที ว่าโลกนี้ไม่มีเรื่องโชคชะต
ไม่มีอะไรบังเอิญ
ฉันยักไหล่ ทำไมล่ะ ก็อยากจะเชื่อแบบนี้นี่นา
ช่วงนี้ที่เรากลับมาใช้เวลา
เรียกว่า เกือบจะสมบูรณ์แบบ
ขอบคุณอายุอานาม กาลเวลา ที่มันตบตีสั่งสอน
เมื่อพบคุณอีกครั้ง ฉันก็เปลี่ยนไปแล้ว
ฉันไปใช้ชีวิตมาทั้งหมด เพื่อกลับมาคบกับคุณใหม่
เมื่อคุณเล่าเรื่องเจ้าชายน
ฉันก็กลายเป็นผู้หญิงที่พร้
ฟังเจ้าชายน้อย ด้วยความซาบซึ้ง กินใจ
มันก็เป็นเรื่องเงียบ ๆ ง่าย ๆ ไม่ครึกโครม หวือหวา
ฟังอีกครา รู้สึกเหมือนกำลังสุกงอมเต็
จนต้องยกมือขึ้นกุมหัวใจบ่อ
สบตาคุณ ยิ้มให้เจ้าชายน้อย
บางประโยค แววตาฉันก็ครื้นเครงเป็นพิเ
คุณแปลกใจเหรอ ที่ฉันเด็กลง
อาจเป็นแบบนั้น ที่ฉันเด็กลง
หัวใจฉันดวงเล็กลง เล็กลง เล็กลง เล็กลง ทุกวัน
: แด่ การกลับมาอ่าน “แผ่นดินของเรา”, “เที่ยวบินกลางคืน” , ไปรษณีย์ใต้, อีกครั้ง
Just absolutely LOVE this idea. Stitching is beautiful. Tell me where I can get the design please. I love this book.
ReplyDeleteThanks!