Showing posts with label เจ้าชายน้อย. Show all posts
Showing posts with label เจ้าชายน้อย. Show all posts

Monday, 19 May 2014

woven picot for wing by noi



คุณหน่อย ตีความฝูงนกอพยพในเจ้าชายน้อยว่า มันคือโอกาส

"ในชีวิตของเรา มีเจ้าพวกนกย้ายถิ่นผ่านมาในชีวิต ครั้งแล้วครั้งเล่า
นำพาพวกเราไปพบและเรียนรู้สิ่งใหม่อยู่เรื่อยไป
และเราต้องขอบคุณนกพวกนี้นะ
พราะมันทำให้เราได้เห็นคุณค่าและรู้จักสิ่งที่เราจากมา
หรือสิ่งที่เราทิ้งไว้ข้างหลัง
เหมือนกับที่เจ้าชายคิดถึงดอกไม้ของเขา"

: สำนวนคุณหน่อย นักปักเจ้าชายน้อย

ตอนที่สอนถึง ลาย stitch woven picot
จะรู้สึกได้ว่า เป็นอีก 1 โค้งอันตราย
ความท้าทายของการเป็นผู้ถ่ายทอดคือ
พูดเรื่องยากให้ฟังเป็นเรื่องง่าย
นอกจากทำให้ดูแล้ว
ก็ต้องหา คีย์เวิร์ด ให้เป็นจุดจำ เข้าใจง่าย ทำได้
และบ่อยครั้ง คนเรียน ก็พูดคำเหล่านั้นออกมา
ให้เราเก็บสะสม เอามาสอนในครั้งต่อไป
ยิ่งสอน ทุกลายก็ยิ่งดูง่าย ทำได้กันทุกคน

และความสุขเล็ก ๆ ตอนสอนลาย woven picot
คือตอนที่นักเรียน ถอนเข็มหมุดออก
แล้วลายมันจะเด้งออกมาจากผืนผ้า
ร้อยทั้งร้อย กรี๊ดกร๊าด ชื่นชมตัวเองกันทั้งสิ้น
ฉันเก่ง ฉันทำได้ ก็ลายมันน่ารัก

คุณหน่อย ครีเอทมาก ที่เอาไปใส่เป็นปีกนก
ตอนที่ขึ้นงานตัวอย่าง ว่าจะเอาฝูงนกมาใส่เหมือนกัน
แต่ยังคิดไม่ออกว่าจะปักนกยังไง
นี่ไงล่ะ คุณหน่อยมาทำให้ดูแล้ว
ในขณะสอน นักเรียนก็สอนเราไปด้วยเสมอ

นักเรียนปักทุกรุ่น ต่างก็เป็นนกอพยพ
เป็นโอกาส ที่ผ่านมาให้เรารู้จัก และเรียนรู้ :)

Little prince Embroidery work shop

"ผมรู้จักดวงดาวหนึ่งที่นายแดงอาศัยอยู่
เขาไม่เคยเชยชมดอกไม้ ไม่เคยแหงนมองดวงดาว
เขาไม่เคยรักใคร ไม่เคยทำอะไรนอกจากนั่งคิดเลข
แล้วตลอดทั้งวันก็เฝ้าพูดซ้ำซากว่า
ฉันเป็นคนเอาจริงเอาจัง ฉันเป็นคนเคร่งเครียด'
นั่นทำให้ตัวเขาพองด้วยความหยิ่งจองหอง
แต่เขาไม่ใช่คนหรอกเขาเป็นเห็ด "

: เจ้าชายน้อย

ไม่แน่ใจว่า เราเป็นเห็ดกันหรือเปล่า
แต่วันนี้เรา เอาจริงเอาจัง กับการปักผ้ากันมาก
จนไม่มีเวลาแหงนมองดวงดาว
เพราะเรากำลังอยู่บนดาว กับเจ้าชายน้อย

workshop ปักผ้า เจ้าชายน้อย 7,14 May 14
ที่ร้านก็องดิดบุ๊ก
ขอบคุณผู้ร่วมเล่า : ไก่,เปิ้ล1 ,เปิ้ล 2,หน่อย,เบล,โกร่ง,กุ้ง,อ้อ



 คนเรียนมีความสุขหรือเปล่าน
แต่คนสอนสนุกมากที่ได้ร่าเริงอยู่กับเจ้าชายน้อย
หลาย ๆ องค์ บนผ้าปัก ของคนโน้นคนนี้
โดยรวม workshop นี้ เป็นคนเก่ง สอนง่าย เข้าใจเร็ว
ขอบคุณ สมาชิกนักปักทุกท่าน ทุกคนน่ารักมาก 



 ผลงานนักเรียนดีเด่น คุณหน่อย in กับ เจ้าชายน้อยมาก
ปักเก่ง ปักเร็ว ไปไว และครีเอท
คุณหน่อยยังยืนยันว่า ปักเสร็จแล้วจะส่งไปให้คุณโกร่ง
ที่ลันตา ...ใจมาก นับถือ ๆ
ก็อยากให้ไปติดที่ห้องพัก
ถามว่า แล้วไม่เสียดายงานชิ้นแรกที่ได้ทำหรือ
คุณหนอยว่า เดี๋ยวก็ปักใหม่ได้




กุ้ง งานชิ้นที่ 2 ปักใส่เสื้อยืดเลย
เก๋มาก เสื้อยืดลายเจ้าชายน้อย ที่ปักเองกับมือ
 

เบล ปักนิ่ง ๆ เงียบ ๆ งานเนี้ยบค่ะ
คุณโกร่ง เจ้าของที่พักจากเกาะลันตา
www.theoldtimeslanta.com
นักเรียนชายคนแรกในชีวิต
คุณโกร่งจะทำห้องพักเพิ่ม โดยใช้ธีมเป็นชื่อหนังสือ
มีห้องหนึ่งคือ little prince นั่นคือเหตุผลหลัก
ที่เขาขึ้นแผ่นดินมาเรียนปัก เจ้าชายน้อย
ส่วนเหตุผลรอง เขาว่าเดี๋ยวนี้ผู้หญิงไปเรียนต่อยมวย
เขาเลยมารักษาสมดุลด้วยการมาเรียนปักผ้าบ้าง
บอกเลยว่า เก้งก้างสุด ๆ แต่คุณเขาความตั้งใจสูง 

ดู ๆ ไป ลายเส้นของคุณเขา 

เหมือนลายเส้นต้นฉบับดั่งเดิมของ
อังตวน เดอ แซงเต็กซูเปรี
เรื่องเป็นแบบนี้นี่เอง!

นับถือในความแมน
ที่มาปักผ้าในความ girl ค่ะ


คุณไก่...ชอบเรียกเธอว่าคุณแม่
เพราะรู้สึกคุ้นเคยกันจังเล
เธอทำตัวเป็นกันเอง ง่าย ๆ
เหมือนรู้จักกันมานานแล้ว
เธอว่า ไม่ได้ in กับเจ้าชายน้อยเท่าไร
มาปัก เพราะอยากปัก
 

เปิ้ล 1 เป็นอีก 1 คนโปรด ปักสวย ปักสนุก
ยังคงลางาน มาปักผ้า
  
 


เปิ้ล 2 เพิ่งมาปักวันนี้ เลยเร่งมือมาก
จนต้องบอกว่า ไม่เป็นไร เรานัดเจอกันใหม่ได้

อ้อ ว่าที่คุณแม่คนขยัน ปักไปแล้ว 1 ชิ้น
วันนี้ขึ้นชิ้นใหม่ ก็ยังไปได้เร็ว

เปิ้ล 1 กับ เปิ้ล 2
โคจรมาพบกัน
ยังทำงานประจำเหมือนกัน
ลางานมาปักผ้าเหมือนกัน
แต่งตัวเหมือนกัน
สั่งเครื่องดื่มเหมือนกัน
เนื้อคู่กันปะเนี่ย


ตอนเบรค ย้ายโต๊ะมานั่งกินของว่างกั
บอกว่า นั่งเบียด ๆ กันหน่อยนะ
พี่โกร่งของเรา รีบลงไปนั่งตรงกลางก่อนเลย
เสียใจด้วยนะ ที่สาวท้องแก่ ลงไปนั่งเบียดด้วย :))
 

ตกเย็น คุณแม่ออกมาหาแสง

เอานักเรียนมากอง ๆ รวมกันแล้วรู้สึกดีทุกครั้ง :))

Friday, 9 May 2014

The Little Prince 2 /Antoine de Saint-Exupéry

อังตวน เดอ แซงแต็กซูเปรี (Antoine de Saint-Exupéry) 
บอกตรง ๆ นะว่าฉันไม่กล้าออกเสียงเรียกชื่อคุณเต็ม ๆ สักที
ฉันเรียกคุณเช่นนี้เสมอ “คนเขียนเจ้าชายน้อย”
เดี๋ยวนะ “เจ้าชายน้อย” วรรณกรรมโด่งดัง
ฉันป้องปากกระซิบแก่หูตัวเอ
มันก็เหมือนนิทานที่เล่าไปเรื่อยเปื่อย ว่ามะ
ฉันเปิดหน้าหนังสือไปมา ควานหาความซาบซึ้ง ประโยคกินใจ
ตรงไหนนะ ควรจะปลาบปลื้มกันที่หน้าไหน ประโยคที่เท่าไร
ตายแล้ว นี่คืออาการ อ่านหนังสือไม่แตก
สติปัญญาไม่ถึง ใช่หรือไม่
เก็บเสียงเม้าท์มอยนี้ไว้กับตัวก่อนนะ อย่าเพิ่งปรึกษาใคร
ยังไงเราก็จะต้องสร้างบุคลิกให้ดูดีกว่าความจริงเสมอ
ด้วยการเดินตามหลัง ‘อังตวน เดอ แซง แต็ก ซูเปรี’ โอเคตามนี้นะ

นั่นคือความรู้สึกแรกพบ เจ้าชายน้อย ที่แสร้งรัก เมื่ออดีตนานมา
ซึ่งฉันจะไม่ขอโทษหรอกนะ ก็ความจริงเป็นแบบนั้น
ฉันซื่อสัตย์กับความรู้สึกตัวเองเสมอ กับคุณด้วย

ไม่รู้ซิ โชคชะตาละมั้ง ที่ทำให้เรากลับมาพบกันอีก
เอาอีกแล้ว คุณบอกไม่รู้กี่ที ว่าโลกนี้ไม่มีเรื่องโชคชะต
ไม่มีอะไรบังเอิญ
ฉันยักไหล่ ทำไมล่ะ ก็อยากจะเชื่อแบบนี้นี่นา
ช่วงนี้ที่เรากลับมาใช้เวลาด้วยกันอีกครั้ง
เรียกว่า เกือบจะสมบูรณ์แบบ

ขอบคุณอายุอานาม กาลเวลา ที่มันตบตีสั่งสอน
เมื่อพบคุณอีกครั้ง ฉันก็เปลี่ยนไปแล้ว
ฉันไปใช้ชีวิตมาทั้งหมด เพื่อกลับมาคบกับคุณใหม่
เมื่อคุณเล่าเรื่องเจ้าชายน้อยให้ฟังอีกหน
ฉันก็กลายเป็นผู้หญิงที่พร้อมใช้งาน
ฟังเจ้าชายน้อย ด้วยความซาบซึ้ง กินใจ
มันก็เป็นเรื่องเงียบ ๆ ง่าย ๆ ไม่ครึกโครม หวือหวา
ฟังอีกครา รู้สึกเหมือนกำลังสุกงอมเต็มแก่
จนต้องยกมือขึ้นกุมหัวใจบ่อย ๆ
สบตาคุณ ยิ้มให้เจ้าชายน้อย
บางประโยค แววตาฉันก็ครื้นเครงเป็นพิเศษ

คุณแปลกใจเหรอ ที่ฉันเด็กลง
อาจเป็นแบบนั้น ที่ฉันเด็กลง
หัวใจฉันดวงเล็กลง เล็กลง เล็กลง เล็กลง ทุกวัน

: แด่ การกลับมาอ่าน “แผ่นดินของเรา”, “เที่ยวบินกลางคืน” , ไปรษณีย์ใต้, อีกครั้ง