เวลามีเหตุให้ต้องหาของขวัญ
ก็มักจนมุม ไร้สติปัญญา คิดไม่ออกว่าควรจะให้อะไรดี
แล้วก็พบว่า ตัวช่างเป็นนักให้ของขวัญที
เช้านี้มองไปรอบ ๆ ตัว
ก็ได้เห็นของขวัญ สองสามอย่างจากเพื่อนคนหนึ่
ก็ให้นึกชื่นชมเพื่อนคนนี้ ของขวัญจากเขา เราได้ใช้ทุกชิ้น
มีประโยชน์จริง ตอนแรกก็คิดว่ามันเป็นเรื่อ
แต่เมื่อเทียบกับตัวเองแล้ว
มันเป็นเรื่องพิเศษละเอียดอ
ทั้ง ๆ ที่คนนี้ แทบจะไม่รู้จักเราเลย เจอกันเพียงครั้งสองครั้ง
และเราก็ไม่ใช่ ผู้หญิงสวย เด็ก อยู่ในช่วงตามให้ของขวัญ
แต่ก็เข้าใจอารมณ์เขานะ เราอาจจะมีจุดคลิกบางอย่าง
และเขาก็คงเป็นนักให้...ใช่
เขาให้คนอื่นเสมอ เมื่อเจอของที่เหมาะกับใครค
เหตุที่ทำให้นึกถึง คือเช้านี้ต้องเปิดหน้าหนัง
ก็ได้แป้นวางหนังสือสำหรับเ
นึกขอบคุณคนออกแบบนัก
และขอบคุณเขา ที่ให้มาเมื่อวันเด็กปีโน้น
มองที่เครื่อง printer
ก็เห็นเสื้อชาวเขาที่เขาเคย
แล้วก็ยังชอบผ้า ชอบการทอ ชอบสีขรึม กับทรงพื้นเมือง
เลยเอามาคลุมเครื่องไว้ แบบนี้ซิ ได้เห็น ได้ใช้ทุกวัน
ยังมีกระเป๋าผ้ามือสองลายจุ
ที่เอาไว้ใส่กล้อง ใส่ของเล็ก ๆ บ่อย ๆ
มีผ้าปูโต๊ะกลมสีขาวเชิงลูก
ที่เขาส่งมาพร้อมกัน เราเอามาปัก ปะ ลายเข้าไป
แล้วก็ตกหลุมรักผ้าปูโต๊ะฝี
ยังมีผ้าทอมืออีก 2 ผืน ที่เอาไว้ปู
เพิ่มอรรถรสในการกินกาแฟตอน
การได้นั่งลง ซาบซึ้ง กับการให้ของใครคนหนึ่ง
และอีกหลาย ๆ คน ที่ให้เพราะอยากจะให้
มันก็เพิ่มคุณค่าให้กับชีวิ
ให้กับการอยากไปต่อไปอีกเรื
เพื่อพบเจอเรื่องดีงามแบบนี
No comments:
Post a Comment