Saturday 8 September 2012

Tree nymph


ต้นฉบับขาวดำ เบิร์ดเห็นงานปักของเรา ก็ส่ง e-mail มาให้โดยฉับพลัน อยากให้ดิฉันปักให้เห็นหน่อย
เธอส่งมาให้ 6 รูป  ทุกอันล้วนมีรายละเอียดมาก ชวนเป็นลม  แล้วดิฉันก็เลือกรูปนี้ขึ้นมาปักก่อน
เพราะชอบที่สุด
เริ่มต้นตรงใบไม้ เพราะคิดว่าง่ายสุด วางแผนไว้ว่าจะสลับสีอ่อนเข้มไปมา
แต่พองานเสร็จออกมาแล้ว คิดว่า น่าจะเป็นไปตามธรรมชาติมากกว่า
คือ จากสีเขียวเข้มลงมาหาเขียวอ่อน ตรงปลายเถา
ปักใบไม้ยังไม่ทันจะถึงไหน ก็กระโดดมาปักคนแก้เบื่อ  นึกไปถึงวิธีถักลูกปัดใส่ผมตามชายหาด
ก็เลยรีบมาปัก ที่จริงเม็ดเลื่อมทอง ๆ ทองคำเปลว จะซื้อมาไว้ปักงานของ Klimt
แต่อนิจายังไม่ได้เริ่มเลยแม้แต่น้อย  มัวแต่เตลิดเปิดเปิงไปเรื่อย

ทดลองโรยผงทองลงบนงาน เพิ่งค้นพบไม่นานว่า ตัวเองชอบงานวูบวาบ
ภูมิใจในวิธีปักไล่สีเฉดกลีบดอกไม้ยิ่งนัก
ดูด้านข้างแล้ว งานมีมิติดี


งานนางไม้ชิ้นนี้ เป็นอีกชิ้นงานที่ชอบ
ปักนานเป็นแรมอาทิตย์ ปักยากเพราะปักบนเฟรมแคนวาส 

ชอบอีกอย่่างคือเป็นงานลายเส้น
ของคนที่เราเคยชอบงานเขา เบิร์ด-ชุติมา บรรยงค์เวช
วันนึงได้มีโอกาสมารู้จักกัน
แล้วเขาก็อยากเห็นงานของเขากลายเป็นลายเส้นงานปักของเรา

ยังมีอีกหลายคนที่อยากปักงานเขา หรือเขาอยากให้เราปักงานให้

งานปักผ้ามันละเมียด ละเอียด ชักช้า ไม่สามารถทำได้เยอะ ๆ เร็ว ๆ
เราก็เลยมี to do list  อีกยาวเหยียด

แปลกนะ ทั้ง ๆ ที่เป็นคนทนรออะไรไม่ค่อยได้
ไม่ชอบต่อคิวยาว ๆ  เดินเร็วจนหลายคนที่เดินด้วยบ่น
และในยุคที่ทุกอย่างดำเนินอยู่บน ดิจิตอล อัตโนมัติ สำเร็จรูป
ทำ ๆ ทิ้ง ๆ แก้ ๆ ได้ไม่รู้จบ
เรากลับเลือก และชอบทำสิ่งตรงกันข้าม เดินสวนทางกับความเร่งด่วน
ความง่ายดายสะดวกสบาย (และได้เงินน้อย)

เมื่อได้มาทำความรู้จักเส้นด้าย เข้าใจวิธีการปัก
ทำความรู้จักกับลายต่าง ๆ แล้วก็ตกหลุมรัก อย่างไม่ย่อท้อ

ปักผ้าทุกครั้งด้วยความสุข เหมือนเป็นการตอบโจทย์ที่ค้างคา
ลบปมในชีวิต  ที่ไม่คิดว่าตัวเองจะปักผ้าได้
แม้แต่ชื่อบนหน้าอกตัวเองสมัยเรียนก็ยังปักไม่ได้
แถมยังได้บำบัดความรู้สึกของการอยากวาดรูปเป็น
เห็นเส้นด้ายค่อย ๆ เรียงตัวเป็นภาพที่อยากเล่า
เป็นงานที่เราทำขึ้นได้เองมันเป็นสุข

และคิดว่า นี่แหล่ะ บั้นปลายชีวิตของเรา เราจะอยู่กับมัน

ปล .งานต้นแบบค่อนข้างมีรายละเอียด
การจะลอกต้นแบบลงผ้าแคนวาส
แล้วเดินเส้นปัก มีโอกาสที่จะผิดเพี้ยน

จากภาพขาวดำต้องมาจินตนาการถึงสี
และวิธีใช้ลายปักเอง ใช้ทุกลายเส้นที่ทำเป็นตอนนั้น
ปักสั้นยาว ปักใบไม้ ตัวหนอน ปมฝรั่ง และอีกหลายลายที่จำชื่อไม่ได้
สุดท้ายเราก็ภูมิใจกับมันนัก

2 comments:

  1. สวยจัง ชอบสีทองที่ใช้ด้วย

    เราชอบงานคุณเบิร์ดนะ จำลายเส้นได้จากแมกกาซีน
    แต่พออ๋ายเอามาปักก็สนุกไปอีกแบบเลย เจ้าของภาพคงสนุกด้วยที่เห็นงานออกมาอีกแบบนึง ^___^

    ReplyDelete
    Replies
    1. ขอบคุณเอมโม่จ้ะ ที่ตามมาอ่านมา comment ในนี้อีก
      ดีจังที่รู้จักเบิร์ดด้วย เราก็ตามซื้อสมุดโน๊ตเขามาหลายเล่ม
      ในที่สุดก็ได้มาเป็นเพื่อนกัน บุพเพสันนิวาสมีจริงนะ
      อย่างเอมโม่ เราก็รู้สึกถูกชะตา เป็นคนเย็น ๆ ดี
      อยู่ใกล้ ๆ แล้วคงสบายใจ ยินดีที่รู้จักนะ เดี๋ยวคงมีโอกาสได้เจอกัน

      Delete