I Love Frida

"ภาพเขียนของฉันคือสาส์นแห่งความเจ็บปวด...การเขียนภาพทำให้ชีวิตฉันสมบูรณ์”
 

นี่คือคำกล่าวช่วงท้าย ๆ ของชีวิต ฟรีด้า คาห์โล (Frida Kahlo)

สตรีแม็กซิกัน ผู้สวมอาภรณ์พื้นเมืองอันมีสีสันอยู่เสมอ การแต่งกายของเธอ

จึงนับเป็นอีกหนึ่งคุณสมบัติพิเศษ ที่ทำให้ผู้คนจดจำ หลงรัก ความเป็นศิลปะที่เธอมีอยู่ในตัว

ความเป็นศิลปะที่มันพองฟูอยู่ในไขกระดูก โดยไม่ต้องผ่านทฤษฎีศิลป์จากสถาบันไหน

มันกลั่นตัวออกมาจากวิถีชีวิตที่ไม่ได้ตั้งใจเรียบเรียง

ตั้งแต่โรคโปลิโอเมื่อตอน 8 ขวบ อุบัติเหตุร้ายแรงตอนมัธยม ที่ทำให้ร่างกายผุพังเรื้อรังไปตลอด

และเรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆ ดี ๆ ร้าย ๆ กับผู้ชายที่ไม่คู่ควร 

ภาพเขียนของเธอจึงมักแสดงตัวด้วยความเศร้า เจ็บปวด เหนือจริง 

แต่เธอมักบอกกับใครต่อใครว่า

"I never painted dreams. I painted my own reality." 

เธอแค่เล่าความรู้สึกส่วนตัว ผ่านชิ้นงาน มันไม่ใช่ภาพฝัน มันเป็นความจริง

ฉันเป็นนักสตรีนิยม ที่แปลว่า นิยมผู้หญิงเก่ง เริ่มหลงรักฟรีด้าตั้งแต่ได้รู้ว่า การวาดรูปของเธอ

เริ่มต้นขึ้นบนเตียง ในขณะที่เธอนอนเป็นพืชผักจากอุบัติเหตุรถเมล์ชนกัน และมันวิวัฒน์ตัวเอง

จากข้างใน เธอไม่ได้เรียนศิลปะ

แน่หล่ะคนที่อยากจะวาดรูปได้อย่างฉัน ย่อมคลั่งไคล้เธอเป็นธรรมดา...มันเป็นไปได้

หลังจบคอร์สพื้นฐานการปักผ้า ที่เรียน 4 ครั้งใน 4 วัน

ทั้งที่ไม่มีความมั่นใจอะไรเลย ฉันก็เลือกที่จะปักภาพเหมือนเธอ

แค่วาดให้เหมือนก็นับเป็นเรื่องยาก นี่ฉันยังจะหาเรื่องบิดเบือนให้เส้นเพี้ยนไปอีก

จากฝีเข็ม การควบคุมเส้นด้ายด้วยปลายนิ้ว ที่ยังไม่ช่ำชอง นิ้วที่ยังโดนเข็มตำอยู่ไม่กี่ที

ถ้าคิดในทาง "เหนือจริง" ในขณะที่ปัก ราวกับฉันชำนาญการในเรื่องนี้ดี ฉันทำสิ่งนี้มาทั้งชีวิต

ภาพต้นฉบับ (ของใครสักคน) ตาเธอยังคงหม่น มีเรื่องที่ต้องกังวล ต้องสะสาง มุมปากยังงุ้ม

เก็บงำ เหมือนน้ำท่วมปาก ท่าทียังระมัดระวัง เธอยังไม่ปล่อยผ่าน

สิ่งที่ฉันประหลาดใจในการเดินด้ายของตัวเอง

บนใบหน้าของเธอ  ดวงตาที่มีประกายของการละวาง

ริมฝีปากที่แย้มออก ท่าทางที่ผ่อนคลาย เหมือนเรานั่งสนทนากันใกล้ ๆ

ในโลกเหนือจริงที่ไหนซักแห่ง  ตรงหน้าฉันคงเป็นแก้วไวน์

เธอยังคงคีบบุหรี่ค้างไว้ในมือเหมือนเคย

ปล่อยให้ไฟกลายเป็นเถ้ามากกว่าจะยกมันสูดกลืน

เราอยู่ในความเงียบ แต่ก็ยังได้บรรยกาศครื้นเครง

เหมือนเธอจะบอกว่า ฉันไม่ได้เจ็บปวดกับสิ่งใดแล้ว

เราจะรู้ความหมายจริง ๆ ของบางสิ่งก็ต่อเมื่อได้ลงมือทำ

ถ้าการเขียนภาพ ทำให้ชีวิตของเธอสมบูรณ์

การปักผ้าของฉันก็เช่นกัน