Monday 4 August 2014

Jackot /my illustrate





จริงอยู่ ที่เรื่องทุกอย่างในโลกนี้ล้วนแต่เป็นเรื่องชั่วคราว
เกิดขึ้นแล้วก็ผ่านไป ไม่ว่า ลาภ ยศ ชื่อเสียง เงินทอง
หรือกระทั่งข้าวสักหนึ่งมื้อ ก็ล้วนชั่วคราว กินอิ่มแล้วก็หิวใหม่
กินแค่อิ่มเหมือนกัน แต่ทำไมบางมื้อเราถึงต้องกา
การอิ่มที่ต่าง อิ่มที่ดี อิ่มที่มีคุณภาพบ้าง ทั้งที่มัน
ชั่วคราวประเดี๋ยวประเดี๋ยวประด๋าว พรุ่งนี้ก็ต้องหากินใหม่
เหมือนการงาน เหมือนรางวัล เหมือนชื่อเสียง เหมือนชีวิต
เกิดขึ้นชั่วคราว แต่ระหว่างเวลาชั่วคราวที่ไม่รู้ว่าจะหมดลงเมื่อไร
ก็ไม่รู้ซินะ ถ้าในระยะเวลาชั่วคราว ถ้าเราได้ทำอะไรดี ๆ ที่อยากทำ
ถ้าได้สรรหาสิ่งที่ปรารถนาได้สมใจ ถ้าได้ทำงานอย่างที่รัก
ถ้าได้ทำผลงานที่มันยั่งยืนกว่าตัวเรา ในความชั่วคราว
เราก็ควรเสพสุขจากมันมิใช่หรือแม้เพียงชั่วขณะ

: พอได้เห็นงานลงจริง ๆ แล้ว ก็รู้สึก สวยสง่า หรูหรา เริ่ดมาก
เก่งมาก ทำดีต่อไปอย่าได้หยุด...โหมดให้กำลังใจตัวเอง ฮิ ฮิ

: Volume Magazine /July 14/Bangkok express/p 212

No comments:

Post a Comment