Sunday 20 January 2013

ม่งเม้ง


ใช่แต่คนที่เมื่อถึงเวลาหนึ่ง ก็ต้องตัดสินใจเปลี่ยนแปลงบางอย่าง
ฉันก็ไม่รู้ว่า ที่จริงแล้วมันคิดอะไรอยู่ จู่ ๆ เหมือนกับว่า เอาหล่ะ นี่คงได้เวลา
ที่มันควรจะไว้วางใจ แสดงความผูกพันกับฉันอย่างเต็มหัวใจเสียที

ถ้านับว่าเพศเมีย ควรจะมีความอ่อนโยนกว่าเพศผู้
แต่ดูเหมือนใช้ไม่ได้กับแมว หรือที่จริง อาจจะแค่แมวตัวเมียอย่างมัน
มันไม่เคยแสดงตัวว่า มันอ่อนโยนกว่าเพศผู้ในบ้านตรงไหน ตั้งแต่เสียงร้องหวน ๆ
การขู่สบถเวลาได้ยินเสียงหมาตัวเล็ก ๆ เห่าเสียงแหลมจากที่ไกล ๆ
การถือตัว ขู่ฟ่อ ๆ ใส่คนแปลกหน้า การเอาแต่ใจไม่มีมารยาท
ในการปลุกคนให้ลุกไปให้อาหารเช้า ที่ทั้งหมดนี่ ตัวผู้ไม่เคยทำ
แต่กระนั้นอีกด้านของมัน ก็เต็มเปี่ยมไปด้วยเสน่ห์แห่งความเป็นเพศเมีย
ตั้งแต่เรื่องรักสวยรักงาม มีสไตลส์ในการใช้ชีวิต รักอิสระ เหย่อยิ่ง หวงตัว
เป็นตัวของตัวเอง คาดเดาไม่ได้ เข้าใจยาก
เหมือนสาวหัวสูงที่ไม่มีใครอยากคบหาเป็นเพื่อน
แต่ใครจะรู้ ความเป็นตัวของตัวเองของมัน ก็ทำให้ฉันคิดถึงมันก่อนตัวอื่นแบบไม่รู้ตัว
และดูเหมือนทั้งหมดนี่กำลังจะเปลี่ยนไป

เกือบเดือนมาแล้วที่มันเข้านอนพร้อมฉัน
ก่อนหน้านี้ ถึงมันจะชอบป้วนเปี้ยนอยู่ใกล้ ๆ แต่ถ้าได้เวลานอนเมื่อไร
มันจะขึ้นไปบนหลังตู้ ห้องนอนนุ่มหนาส่วนตัวของมัน ที่มีผ้านวมผืนเก่าพับเก็บไว้
ใกล้เช้าโน่นหล่ะ มันถึงจะตื่นมาปลุก เป็นอย่างนั้นมานาน
นานพอ ๆ กับอายุของมัน เจ็ดปีมาแล้ว

ม่งเม้ง เป็นแมวเกิดในบ้าน ไม่จำเป็นต้องมีนิสัยหยิ่ง ๆ แบบนั้น
ความหวงตัวของมัน คงถูกถ่ายทอดมาตามสายเลือด
จากแม่ของมันที่เป็นแมวจรจัดข้างถนน แม่มันก็ไม่ชอบให้อุ้ม

การเปลี่ยนแปลงการเข้านอนของมันในปีนี้ นอกจากมานอนด้วยกันแล้ว
ท่านอนของมันก็ยังแสดงความใกล้ชิดอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
นอนเอาหลังมาอิงกับตัวฉันไว้ทุกครั้ง หรือไม่ก็ขอหนุนแขน แบบไม่อยากจะเชื่อ
ว่าแมวหยิ่งอย่างมันจะลดตัวมาทำกิริยาแบบนี้  ใจหนึ่งก็รู้สึกดี
แต่อีกใจก็รู้สึกกลัว กลัวว่าเราจะผูกพัน รักใคร่ และขาดกันไม่ได้มากขึ้นไปอีก

ชีวิตมันยุ่งยากนะ มีเรื่องยาก ๆ อยู่ในเรื่องง่าย ๆ ให้ต้องคิดตลอดเวลา
ยากแม้แต่เรื่องความรักความผูกพัน ไม่ว่ากับคน สัตว์ สิ่งของ สถานที่ ช่วงเวลาดี ๆ
แค่จะปล่อยใจไปตามสบาย ปล่อยไหลไปตามความรู้สึกจริง เสพความรู้สึก ณ ปัจจุบัน
แล้วค่อยหาทางรับมือกับมันที่หลัง หากจะต้องมีอะไรหายไป เปลี่ยนแปลงไป
เราก็ยังไม่กล้าพอ  บางทีก็ลังเลระหว่าง ยั้ง ๆ กั๊ก ๆ  อย่ารักให้หมดใจ
หรือทุ่มไปให้สุดตัว  แล้วเชื่อมั่นว่า ถึงวันนั้นเราจะแข็งแรงพอ

การที่ ม่งเม้ง ตัดสินใจที่จะเข้านอนด้วยกัน มันก็คงเลิกยั้งใจแล้วเหมือนกันละมั้ง


No comments:

Post a Comment