Playful Embroidery #9 "Russian Dolls" 20,27July14@Joyrukclub

Little prince form Ple

Embroidery "Little Prince "  form Ple my student @Candide books

“เมื่อเจ้าชายน้อยตื่นมากินกบ”
ผลงานปักของ เปิ้ล 1 นักเรียนจากคลาสเบสิค
ธีมเจ้าชายน้อย @ ร้านหนังสือก็องดิด
นี่คือการบ้านชิ้นที่ 2... เปิ้ลเล่าให้ฟังว่า
หลังจากทำชิ้นที่ 1 เสร็จสิ้นไปแล้ว ก็ขึ้นชิ้นที่ 2 ไว้นิดหน่อย
แล้วก็ปล่อยทิ้งไว้แบบนั้น เพราะคิดเรื่องปักหญ้าไม่ออก
จนกระทั่งได้มาอ่านโพสต์ข้าพเจ้าเรื่อง “กินกบแต่เช้า”(eat that flog)
ทำสิ่งที่ยาก ที่ไม่อยากทำก่อนเป็นงานชิ้นแรกของวันนั้น
ทำเป้าหมายเล็ก ๆ สั้น ๆ ให้เสร็จไปแต่ละวัน เพื่อไปสู่เป้าหมายใหญ่
เจ้าชายน้อยของเปิ้ลก็เสร็จได้ในเวลาสองสามวัน
นอกจากชื่นใจที่ได้เห็นงานสวย ๆ เนี้ยบ ๆ ผลงานของนักเรียนแล้ว
ก็ยังชื่นใจในสิ่งที่เราบอกตัวเอง สอนตัวเอง ให้แรงบันดาลใจตัวเอง
มันมีผลกับคนอื่น ๆ ด้วย ไม่ใช่แค่เปิ้ลคนเดียว
มีอีกหลายคนที่มาบอกแบบนี้ ...หลายคน เริ่มกินกบ
พลังและแรงบันดาลใจมันก็เด้งกลับมาที่เราอีก

แด่เจ้าชาย เจ้าหญิง น้อย ๆ ในตัวของทุกคน
ไม่ว่าเราจะอายุเท่าไร เราก็ยังไม่หยุดเติบโต ในการเรียนรู้ไปทุกวัน
พร้อมกับเอาใจเด็กเล็กในตัวเราไปด้วย เพื่อรักษาสมดุลในชีวิต
ple

รักปักใจ #4 Central Work shop 13 July 14/ฺbasic stitch

ประหนึ่งเพิ่งลงมาจากดอย ออกจากหมู่บ้านลับแล
มาพบปะ มาถ่ายทอดวิชาแม่หมอให้เหล่าผู้คนในเมือง
การทิ้งช่วงไม่ได้มีปฏิสัมพันธ์ ทำให้กระหายที่จะสื่อสาร
วันนี้สอนปักผ้าสนุกมาก เพราะว่า topic ในวันนี้เป็นเรื่องแมว ๆ ค่ะ
นักเรียนทั้ง 4 ล้วนแต่เป็นผู้นิยมแมว ดิฉันมีความสุข
ขอบคุณนักเรียนอารมณ์ดีทั้ง 4 คน
คุณพี่พริซซี่,คุณกุ้ง,น้องกุล,น้องโน๊ต

: รักปักใจ #4 Central Work shop 13 July 14/ฺbasic stitch / Central  ชิดลม

lines on the hand

ทุกคนมีมือ 2 มือเท่ากัน
แต่รูปร่างมือของแต่ละคนก็ต่างกันไป
บ้างมือเล็ก เรียว บาง ตามสรีระร่างกาย
บ้างมือใหญ่ แข็งแกร่ง จากการผ่านเรื่องที่ทำมามาก
และต่างก็มีเส้นลายมือเป็นของตัวเอง
ที่ติดตัวมาแต่เกิด ที่บางคนคิดว่า คือตัวกำหนดชะตาชีวิต
แต่บางคนก็เชื่อว่า เส้นลายมือกำหนดได้ด้วยการสร้าง
ลงมือทำให้มันเกิด และยิ่งตั้งใจ ลายเส้นมือก็ยิ่งงดงาม

Bird by June

"ถ้าเธอทำให้ฉันเชื่อง
เราจะมีความต้องการต่อกัน
สำหรับฉัน เธอจะเป็นหนึ่งเดียวในโลก"

: เจ้าชายน้อย

หลังวันสงกรานต์ที่หายออกจากบ้านไปค่อนวัน
อีกวันต่อมา นกก็หายไป
นกกินปลีอกเหลืองคู่สามีภรรยา ที่ผลัดกันมาเกาะกิ่ง
ต้นเล็บมือนางที่ตายแล้วทุกวัน วันละหลายครั้ง
อย่างกับพยายามช่วยกันปลุกให้ต้นไม้แตกกิ่งใหม่ออกมา
มันหายไป ... รวมไปถึง นกกระจิ๊ดตะโพกขาว
เสียงนกกาเหว่า ฝูงนกพิราบที่เหลือไม่กี่ตัว
พวกมันหายไปไหน
รู้สึก ใจหาย เสียใจ ความผูกพัน และความเชื่องใช่ไหม
เกิดความเชื่องขึ้นนับแต่วันที่เท่าไรนะ ที่เราเริ่มรู้จักกัน

: การบ้านนกของ จูน นักเรียน Joyrukclub รุ่น 6
ถึงนกของจูนจะปูเต็ม...แต่เราก็รู้สึกเหมือนเดิม
ว่าจูนไม่ใช่คนฟูมฟาม มันกระชับและ graphic
เป็นนกตัวที่ไม่ใช้ ปมตุรกี ปมฮิต อย่างที่แล้ว ๆ มา
จูนเป็นคนมั่นคงในตัวเองนะ
ขอบคุณค่ะ ที่ส่งการบ้าน
จูนได้จบหลักสูตรแล้วโดยสมบูรณ์
ด้วยการทำใบประกาศให้ตัวเอง :))

จูน 
Jarinya Wattanapanich.

Rich : illustrate in Volume Magazine #193 /June 14

นี่คงเป็นเรื่องเล็กน้อย สำหรับคนที่ได้ทำภาพประกอบมานับครั้งไม่ถ้วน
และคงเป็นเรื่องเล็กจิ๋วธรรมดากับคนที่ผ่านการศึกษาจากโรงเรียนอาร์ต

คุณต้องรอถึง 30 กว่าปี เพื่อจะหยิบเอาขบวนความฝัน
มาเชื่อมต่อกับขบวนความจริงได้พอดี เพราะฉะนั้นสิ่งนี้มันยิ่งใหญ่
คุณรู้สึกขอบคุณสิ่งนั้น ที่ได้เติบโตร่วมกับมันมา หนังสือ ลลนา
Magazine สุดฮิปในยุคนั้น และตลอดกาล แม้มันจะไม่ดำรงอยู่แล้ว
คุณอ่านมันในบ้านสวน ในที่ที่ ลลนาไม่ควรจะอยู่ที่นั่น
มันสร้างสมดุลให้คุณตั้งแต่ตอนนั้น ระหว่างเด็กบ้านสวนหัวใจผ่องใส
กับคนที่จะเติบโตขึ้นมาอย่างศิวิไลซ์ ลลนาฉาบฉายรสนิยมให้คุณทีละน้อย
คุณอ่านทุกอย่าง ดูทุกภาพ โดยเฉพาะ งานภาพประกอบของ”นนท์”
ที่ต่อมาคุณรู้ว่า นี่เรียกว่างาน คอลลาจ คุณอยากทำเหมือน นนท์
แล้วคุณก็พาลชอบคนชื่อนนท์ ทุกคนไป

ซึ่งมาถึงตอนนี้คุณก็เริ่มลืมเลือน ว่าเขาชื่อนนท์ เฉย ๆ
หรือว่ามีอะไรต่อจากนั้นอีก
ตอนนี้คุณได้ทำงานภาพประกอบอย่างนนท์แล้ว
เหมือนคุณได้กลับไปอยู่ในตอนนั้น
คุณเปิดหนังสือที่มีภาพประกอบของคุณเอง
คุณกำลังอยู่ในความฝันในอดีตที่บ้านสวน
มีลมพัดขึ้นมาจากแม่น้ำ
คุณหยิกตัวเอง และเจ็บอย่างเป็นสุข

Bird by Num

มีงานมาให้กรี๊ดสลบ ล้มตึง อีกแล้ว
นกกรุยกรายตัวนี้เป็นของน้ำ
นักเรียนปักผ้าใต้ต้นไม้ ที่ร้านก็องดิดรุ่น 1
นอกจากการบ้านชิ้นแรกที่ปักใบไม้กันในคลาส
ที่น้ำทำได้ดี มีแววตั้งแต่แรกปัก ทำเสร็จออกมาก็สวยเนี้ยบ
น้ำก็เป็นอีกคน ที่ส่งการบ้านชิ้นที่ 2 ครบตามหลักสูตร
เป็นการมอบใบประกาศนียบัตรให้ตัวเองอย่างงดงาม
(เช่นเดียวกับมิว นี่เป็นผลงานคลาสเบสิคที่สุดยอดทั้ง 2 คน)

จุดประสงค์ของการบ้านชิ้นที่สอง อยากให้ทวนลาย stitch
เพื่อสร้างการจดจำ และเป็นการริ คิดสร้างสรรค์การใช้ stitch
การใช้สี วางองค์ประกอบ และทำความรู้จักรสนิยมตัวเอง
ที่ครูก็คงสอนไม่ได้ ของใครของมัน ไม่มีผิดถูก

ชอบการเลือกใช้สีของนกตัวนี้
มันคลาสสิค นุ่มนวล ผู้ดี เหมือนตัวน้ำ
เราเองไม่ใคร่จะคิดถึงโทนนี้ เพราะเรามันโบฮีเมียน เยอะ ฉูดฉาด
เหมือนอย่างที่น้ำบอก

“งานชิ้นนี้ได้เรียนรู้อะไรมากค่ะ ศิลปะมันถ่ายทอดตัวเราออกมาจริงๆ”
น้ำกังวลว่า stitch จะเยอะไป สำหรับเรา มันดูมี texture ที่สนุกน่าตื่นเต้น
แอบเห็น stitch ที่ไม่ได้สอนไป ปะปนมาด้วย
เธอคงเอาจริงแล้วซินะ

น้ำ Nutty Hamham.