เมื่อเริ่มต้นที่คิดว่าจะให
มันก็จะไม่คาดหวัง ไม่คาดหวัง ก็ย่อมไม่ผิดหวังเป็นสัจธรร
สิ่งที่ได้รับกลับมาก็มีแต่
การให้ในวันนี้ก็แค่คิดว่า ถึงเวลาต้องให้
และไม่ต้องมามอบสายสะพายให้
แต่บอกเลยว่านับถือเด็กกลุ่
ที่จะโตเป็นผู้หญิงเก่งกันท
เรานับถือคนเก่ง ผู้หญิงเก่ง ศรัทธาคนที่ผลงาน
แก่นของชีวิตก็มีเท่านี้แหล
และก็อย่าไปเชื่อระบบฐานรวม
เช่น เด็กคงจะปักผ้า ไม่ได้ ไม่เป็น ไม่มีสมาธิ ไม่ตั้งใจ ไม่นิ่ง
สิ่งที่เจอในวันนี้ไม่ใช่เล
เราไม่รู้ว่าจะใช้ภาษา หรือน้ำเสียงแบบไหนสื่อสารก
ก็เลยใช้ภาษา และน้ำเสียง อย่างที่เคยสอนผู้ใหญ่
ซึ่งเด็กก็เข้าใจได้ดีในทัน
เพราะสมองยังใหม่ ยังโล่ง ยังมีพื้นที่ให้จำได้อีกเยอ
แล้วทุกคนก็ตั้งมั่น มีสมาธิ ตั้งใจ เป็นตัวของตัวเอง เป็นอิสระ
ไม่เจอเด็กแอ๊ะ ๆ ซักคน
ล้วนแต่เป็นเด็กที่ดูเป็นผู
เหมือนร่างกายโตไม่ทันความค
เข้าไปแล้วเรารู้เลย ว่าเรารู้จัก และประมาณเด็ก ๆ ต่ำไป
วันนี้เรารู้จักโลกของเด็กม
ผู้หญิงโลกสวยอย่างเรา บอกเลยว่า การไปสอนเด็กปักผ้าในวันนี้
ทำให้โลกของเราสวยกว่าเก่า
และตระหนักว่า โลกยังน่าอยู่ และควรจะอยู่ไปอีกหลาย ๆ สิบปี
นางฟ้าของเราในวันนี้คือเด็
ที่ตอนแรกคิดว่า เธอชื่อ พอล พอลล่า อะไรแบบนั้น
พอเพียงค่ะ เราเจอเทพปักผ้าที่อยู่แค่ ป.2 อย่าคิดว่าง่าย ก็แค่ปักผ้า
วันนี้ครูนัษ จัดผ้าแคนวาส กับเข็มเบอร์ใหญ่ปลายทู่กว่
บอกเลยว่ามือน้อยนิด ของเด็ก ๆ ควบคุมผ้าแข็ง ๆ กับเข็มทู่ ๆ ได้ลำบาก
กว่ามือของผู้ใหญ่เยอะ แต่เด็กทุกคนก็พยายาม และทำได้ดี
โดยเฉพาะ พอเพียงที่เด็กสุดในวันนี้
ตอนแรกจะให้เธอปักแค่ back stitch อย่างเดียว ซึ่งเธอปักได้ดี
เลยลองให้ทำ angerian eye stitch (ตาพระอาทิตย์)
เธอก็ทำได้ดีอย่างเชื่อเหลื
พอทำวงที่ 2 ,3 ยิ่งทำเร็วมากขึ้น ชำนาญจนสามารถสอนครูแมงปอได
เลยลองให้ทำของยากขึ้นไปอีก
ตอนที่เธอปักแล้วด้ายพันกัน
มือน้อย ๆ ของเธอมาจับมือเรา ดึงไป มันเกิดความรู้สึกประหลาด
เหมือนพลังชีวิตต้นไม้น้อย ๆ แผ่ซ่าน วิ่งเข้าสู่หัวใจ
ทำลายล้างให้หัวใจละลาย
ทำลายล้างเซลล์เป็นพิษออกไป
ขอบคุณน้องนัษที่เชิญไปสอนใ
No comments:
Post a Comment