Playful Embroidery 13 / 11,18 Nov.14/Cactus Theme

 Playful Embroidery 13.1 /Day 1 / 11Nov.14/Cactus Theme

พริบตาเดียว ข้าพเจ้าก็สอนปักผ้าที่ Joyrukclub มาถึงรุ่น 13+2 แล้ว
สำหรับรุ่นนี้คิดชื่อรุ่นได้ตั้งแต่เริ่มสอน...ชื่อรุ่นว่า ...ร่างสด
เหตุเพราะข้าพเจ้าลืมใส่อุปกรณ์ไปหนึ่งอย่างคือกระดาษคาร์บอน
พอถึงตอนให้ draft ลาย ก็สะดุ้งวาบราวมีเข็มมาทิ่มร้อยอัน
ไม่มีกระดาษคาร์บอน ! รุ่นนี้จึงเป็นรุ่น ร่างสด ตามภาพต้นฉบับ
เดชะบุญที่ลายไม่ยาก..แต่กระนั้น ทุกคนก็พร้อมใจกัน
ร่างลายได้ใหญ่กว่าต้นฉบับ 3 เท่า กันถ้วนหน้า
ดีค่ะ ฟรีแฮนด์กันตั้งแต่ต้น และไม่ต้องกังวลว่าจะไม่มีที่ใส่ลาย

ต้องขออภัยเป็นอย่างยิ่ง
สัปดาห์หน้าข้าพเจ้าจะชดเชยให้อย่างสาสม
ขอกล่าวโทษ white wine และ Diana Krall
ที่เปิดปรนเปรอตัวเองไป ขณะ set อุปกรณ์
ทำให้ขาดสติ ชิลไปไหม นพเก้า...ไม่ต้องโทษอะไรหรอก
โทษความไม่รอบคอบของตัวเองสถานเดียว

อุตส่าห์ตื่นเต้นว่าวันนี้จะมีนักเรียนชายคนแรกที่ Joyrukclub
แต่นักเรียนชายที่ confirm กันไว้ ก็หายไปกับลมหนาว ที่ไม่หนาว
ไม่เป็นไรค่ะ เพราะเราจะสอนแต่คนที่ใช่และแน่ใจเท่านั้น

นักเรียนน้อย ก็ได้ความรู้สึกดีไปอีกอย่าง
ทำให้โลกกระชับเข้ามา
ทำความรู้จักกันง่ายขึ้น สนิทกันเร็วขึ้น
ปักผ้า ให้คุณมากกว่าผ้าปัก
เราต่างก็ได้อ่านชีวิตกันและกัน แม้เพียงช่วงสั้น ๆ
มิตรภาพก็ยังเกิดขึ้นได้เสมอ

ตอนเริ่มปักผ้าจะให้ทุกคนเล่านิทานชีวิตของตัวเองสั้น ๆ
เพื่อทำความรู้จักกัน วันนี้ทุกคนเล่าได้ยาว เล่าได้สนุก
และค้นพบว่า ทุกคนอินดี้มาก

เริ่มจากหลิน นักแสดงละครจากคณะมะขามป้อม
หลินเล่าเรื่องตัวเองด้วยความตื่นตัว เร้าใจ
เล่ายาวไปเหมือนกับแสดงสดให้ดู
หลินปิดท้ายว่า ชอบแสดงละครให้เด็ก ๆ ดูมากกว่านะ
“ใช่แต่เราที่ให้ความสุขเขา
เด็ก ๆ ก็มอบความสุขคืนมาให้เราเหมือนกัน
จากปฏิกิริยาโต้ตอบ ของการดูละคร”
หลินดูมีความสุขกับสิ่งที่ทำดีจัง

โอ้...สถาปิกเจ้าของธุรกิจรับเหมาก่อสร้าง โอ้ทำงานหนัก ทำ 7 วัน
แบกรับภาระก้อนใหญ่ เลยออกไปทางแมน ๆ แข็ง ๆ มั่นใจ
ซึ่งดูแล้วไร้วี่แววว่าผู้หญิงคนนี้เหรอ ที่อยากมาปักผ้า
โอ้บอกว่า เครียดมาก ต้องการบำบัดด่วน
ขณะปักผ้าไป ก็รับโทรศัพท์ไปตลอดเวลา
เรากลัวว่าเธอจะหายไปในสนามแม่เหล็ก
แต่กระนั้นเธอก็ยังมีสมาธิในการปัก และปักแบบผู้บริหาร
ที่เข้าใจแล้วไปต่อเลย ...เธอบริหารเวลาได้ดีมาก

นก...นักเรียนดีเด่นทางด้านความตั้งใจ
นกเคย inbox มาถามตารางสอนเพื่อไป match กับ schedule ตัวเอง
เธอขับรถมาจากหัวหิน มาเปิดโรงแรมนอน
แล้วมาเรียนปักผ้าตอนเช้า
จากนั้นก็จะขับรถกลับหัวหินเลย
ความตั้งใจสูงมาก จนอยากจะน้ำตาไหล
เธอชื่นชมงานปักวัฒนธรรมดอกไม้ของเรามาก
ว่ามันทั้งไทย ทั้งร่วมสมัย
จนเราชอบมันมากตามไปด้วย...ซาบซึ้งเสมอกับคนที่ลางาน
แล้วเดินทางไกลเพื่อมาเรียนปักผ้ากับข้าพเจ้า

เตย...เพิ่งลาออกจากงาน web design มาหมาด ๆ เพราะทนไม่ไหว
ยังไม่รู้จะทำอะไร ขอมาเรียนปักผ้าไว้ก่อน แล้วค่อยไปคิดต่อ
เจอแบบนี้คนที่ 3 แล้ว ขอบคุณที่คิดอะไรไม่ออก แต่อุตส่าห์คิดถึงเรา
เตยเป็นอีกคนที่ถนัดซ้าย ที่มาให้คนถนัดขวาสอน
สงสัยต้องฝึกตัวเองให้สอนภาษาซ้ายๆ บ้างแล้วล่ะ
อย่าให้คนถนัดซ้ายเป็นส่วนเกินของโลกนี้

ก็เป็นอีกวันที่สอนมีความสุข ขอบคุณนักเรียนอินดี้ ทั้ง 4 คนค่ะ
และขอบคุณ Joyrukclub ที่ประคองกันมาเรื่อยๆ

วันนี้นักเรียนหายไปอีก 2 ติดธุระสำคัญ
ในสถานการณ์เฟล ๆ เราเห็นโอกาสเสมอ
ถือเป็นโชคดี ที่ได้อาศัยช่องว่างระหว่างรอต่อลาย stitch
เอามาใช้ทำงานปักส่วนตัว ที่กำลังเร่งหูตูบ
งานต้องส่งไป exhibition ที่ร้านหนังสือคุณหมอนิลที่ภูเก็ตก่อนสิ้นเดือน
หวังว่าตัวเองจะไม่ตายไปกับเดดไลน์
ดีที่คนเรียนน้อย ทำให้ได้งานมาอีกหลายตารางเซ็นติเมตร
มองให้เห็นข้อดีในทุกโอกาส ทำให้ไม่เครียด ไม่ทุกข์ค่ะคุณ

สำหรับนักเรียนตะบองเพชรทั้ง 4 ดูทีแล้วจะเป็นนักเรียนเกรด A
ยิ่งมาเจอกันครั้งที่ 2 หลิน กับ เตย ก็ยิ่งแน่ใจแบบนั้น
บางคนก็ทำให้เรารู้สึกว่า ปักผ้าเป็นเรื่องง๊าย ง่าย
บางคนก็ทำให้รู้สึกว่า เออปักผ้ามันยากนะ
องค์รวมของโลกก็แบบนี้แหละ เต็มไปด้วยความหลากหลาย
เพื่อไม่ให้เราจมปลักอยู่กับรูปแบบใดรูปแบบหนึ่ง

วันนี้ น้องน้ำส้ม เจ้าของเพจแมว NammunAura
แวะเอางานหนังสือมาให้ดู รู้สึกเป็นเกียรตินะคะ
ที่มืออาชีพเอางานมาปรึกษามือสมัครเล่น
ทั้งที่เราไม่ได้รู้จักกันเป็นการส่วนตัว
น้ำส้มเป็นคนทำงานน้อย ๆ ส่วนข้าพเจ้าเป็นคนทำงานเยอะ ๆ
ก็พยายามจะหาตรงกลางให้เจอ และก็คิดไปว่า
นี่ซินะความหลากหลาย ที่โลกนี้ควรต้องมีเพื่อเป็นสีสันอันไม่ซ้ำซาก

ขอบคุณผู้คนที่ได้พูดคุย พบปะ เรียน สอน แลกเปลี่ยนกันในวันนี้

ป.ล. มัวแต่คุยกับน้ำส้ม เลยลืมถ่ายรูปผลงานนักเรียนเกรด A เลยค่ะ