Tuesday, 3 February 2015

By Uruda Covin/Work of my student /Naive Art Theme


สัญชาตญานแรกอาจจะแม่นสุด
แต่บางวาระ มันไม่ได้เป็นแบบนั้น
ตอนเรียนปักผ้า ข้าพเจ้าคิดว่าตัวเองไม่เหมาะกับสิ่งนี้
แต่รู้ตัวอีกทีก็ดันปักผ้าไม่หยุดเหมือนโดนปล่อยตะขาบเข้าตัว
อย่างที่รู้สึกมาตลอด ว่าตัวเองไม่ได้ปักผ้า แต่กำลังวาดรูประบายสี
บางทีแล้ว การปักผ้าของอุรุดา ก็คงเป็นแบบนั้น
เธอไม่ได้ปักผ้า แต่กำลังเขียนนิยาย
...
“ตอนเข้าไปเรียน พอเริ่มเรียน ก็รู้เลยว่าตัวเองไม่เหมาะจะปักผ้าเท่าไร
หยาบกระด้างไปสักนิด ใจร้อนเป็นไฟ
แต่ถึงอย่างนั้นพูก็สนุกมากค่ะ
เวลาปัก บางครั้งเผลอคิดว่า ถ้าไม่ต้องทำอะไร
มีเงินใช้ นั่งปักผ้าอย่างเดียวก็คงดี
555
คิดได้แล้วต้องรีบวางเข็ม เพราะหม้อข้าวอยู่ที่ตัวหนังสือนะคะ
แต่ถึงอย่างไรพูก็จะปักค่ะ
เริ่มงานชิ้นใหม่ไว้แล้ว
เป็นชิ้นเล็กๆ ที่ใช้งานได้
เสร็จแล้วจะอวดครูค่ะ

ขอบคุณครูอ๋าย ที่สอนเด็กหลังห้องจนปักงานได้สวย น่ารัก จุงเบย"
...
อุรุดา ออกจะออกตัวเกินเลยไป ว่าใจหยาบกระด้าง
ชิ้นงานที่ออกมาไม่ได้บอกอะไรแบบนั้นแม้แต่น้อย
กลับเต็มไปด้วยความอ่อนหวาน โลกชมพู stitch สวยเนี้ยบ
จังหวะภาพงาม ถ่ายทอดความรู้สึกอิ่มสุขจากข้างในสู่ภายนอกบนผืนผ้า
เล่าเรื่องส่วนตัวในธีมนาอีฟ ลายเส้นที่อุรุดาวาดเอง
ต้นลิ้นจี่ ชะนีน้อย สมิงพระราหู ชมพู คุณชาย...หวานกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว

อุรุดานักเขียนสาวสวยเซ็กซี่ ที่เรามีโอกาสวาดปกให้ 2 เล่มแล้ว
แล้วเธอก็ยังมาเรียนปักผ้ากับเรา ... อะไร ๆ มันก็ดูน่าตื่นเต้นไปหมด
รวมทั้งการได้เห็นงานปักจากสาวสีชมพูคนนี้...ขอบคุณทุกการบรรจบกันของทุกสิ่ง

: Work of my student /Naïve art Theme/Playful Embroidery 11.2/@Joyrukclub

No comments:

Post a Comment