by Nok / work of my student Cactus

สิ่งที่ชอบที่สุดขณะสอนปักผ้า ระหว่าง stitch ต่อ stitch
คือความว้าวุ่น ของบรรดานักเรียนที่ไม่รู้ว่า stitch ที่แสดงให้ดูนั้น
จะนำไปจัดวางตรงไหนของภาพ ความว้าวุ่น ครุ่นคิด นั่นต่างหาก
ที่ทำให้คุณ เติบโตอย่างรวดเร็ว
ข้าพเจ้าชอบที่จะให้คุณเรียน แต่ไม่ชอบให้คุณเลียน
ข้าพเจ้าจึงแสดงให้เห็นไปพร้อมกันทีเดียว ในแต่ละลาย stitch
ถึงการเดินทางของเส้น แบบพื้นฐาน แบบประยุกต์ และวิธีนำไปใช้ในแบบต่าง ๆ

หลายคนมาถามด้วยความไม่กล้าว่า ทำไมนักเรียนของข้าพเจ้าจึงเก่งนัก
ปักผ้าสวยกันตั้งแต่ครั้งแรก และเก่งขึ้นไปเรื่อย ๆ ราวกับ Artist หากเขาไม่หยุด
บางทีแล้ว อาจเป็นวิธีนี้แหละ ที่เป็นทางลัดแบบก้าวกระโดด

การปักผ้าที่จริงแล้วก็เป็นเพียงเครื่องมือ ที่จะเรียนรู้อย่างอื่นไปด้วย
ตั้งแต่ตัวตนข้างใน รสนิยม การรับมือกับจิตใจตัวเอง การปล่อยวาง
การฝึกที่จะช้า หรือการหยั่งถึงประตูอีกด้านที่ไม่เคยเปิดมาก่อน
รวมทั้งเนื้อหาความหมายของภาพที่หยิบเอามาปัก
การเรียนรู้ถึงสิ่งที่คนอื่นคิด คนอื่นทำ มันทำให้เราเติบโตขึ้นเสมอ
อย่าปักผ้า แค่ปักผ้า อย่าทำให้มันเป็นแค่งานฝีมือ

ผลงานปักภาพตะบองเพชรของ นก หัวหิน
ธีมตะบองเพชร เป็นวันที่ข้าพเจ้าลืมกระดาษคาร์บอน
ทุกคนจึงต้องลอกลายตามรูปลงบนผ้าเอง...ทุกคนก็สามารถนะ

นก ที่เรียนไปวันเดียว แล้วทิ้งช่วงห่างไป ยังเหลืออีกครึ่ง
แต่การเรียนไปวันเดียว ก็ช่วยให้นกมีเชื้อ กลับไปปักต่อ
กลับไปดูชีทที่เหลือแล้วปักเอง เจอกันอีกทีก็ปักจะเสร็จแล้ว
นกปักสวย ปักเก่ง เนี้ยบ สร้างสรรค์การใช้ stitch เหมือนนักเรียนเก่ง ๆ อีกหลายคน
นกเป็นคนชื่นชมงานทำมือทุกอย่างอย่างบ้าคลั่งอยู่แล้ว
ไม่แปลกใจเลย ที่นกจะทำงานมือของตัวเองให้เลิศเล่อตั้งแต่ครั้งแรก
ขอบคุณนักเรียนดี ๆ ที่สร้างสรรค์ผลงานดี ๆ มาให้ชื่นชมไม่หยุดไมหย่อน

Work of my student /Playful Embroidery 13 Cactus Theme/@Joyrukclub