Basic Royal Thai Floral Art/Day 3 (29Nov.14)
บทเรียนวันที่ 3 พานพุ่ม และบายศรีปากชาม
วันนี้เป็นวันอัปยสของดิฉัน ค่ะ...เสียใจที่ทำให้ตัวเอง และครูใหญ่ผิดหวัง
พานพุ่มก็ว่าแย่แล้ว มาเจอบายศรียิ่งหมดอนาคต
ครูใหญ่บอกว่า วันนี้ไม่ใช่วันของคุณ คุณมันเป็นพวก ข่าว 2 มิติ
คือทำงาน 2 มิติได้ดี พอมาเจองาน 3 มิติแล้วแป้ก...ทำไมถึงเป็น เช่นนั้น
ซึ่งมันคือความจริง เพราะตัวเองก็ถนัดทำงานแบน ๆ หน้าเดียว
พอต้องประกอบร่างสร้างอะไรข ึ้นมาเป็นชิ้นเป็นแล้วก็มัก ง่อย เสมอมา
วันนี้บอกเลยว่าเรียนไปด้วย ความเครียด อ่อนเพลีย หมดหวัง unhappy
สิ่งหนึ่งที่พอจะบอกได้ว่า เราจะทำงานนั้นออกมาได้ดีหร ือเปล่า
คือ passion ที่อยากจะทำ มันไม่มีความตื่นเต้น ตื่นตัว
เหมือนตอนเห็นงาน นพรัตน์ดารา หรืองานเย็บแบบ ที่ตื่นเต้นมาก
ทำเสร็จก็คิดต่อยอดไปถึงอะไ รหลายอย่าง มีความสุขที่จะทำ
แถมวันนี้ก็ถกเถียงกับครูให ญ่เรื่องการมีแพทเทิร์นในงา นบายศรี
ครูใหญ่ใช้ความรู้สึก สัญชาตญาณ...แต่ดิฉันถามหาแ พทเทิร์น
มีแพทเทิร์นแล้วจะรู้สึกปลอ ดภัย ครูบอกว่าให้หลุดจากแพทเทิร ์นเสีย
ยิ่งมาเจอมาคุณเรน่าจัง ที่ชีลุยทำงานด้วยความปล่อย วาง ทำเสร็จเร็วเสมอ
ครูบอกนางว่า งานนางไม่ balance นางบอกว่า unbalance is balance
ความไม่สมดุลนี่แหละ คือสมดุล
ซึ่งนางก็มีบุคลิกแบบนั้นจร ิง ๆ ปล่อยวางสบาย ๆ แล้วสุดท้ายมันจะออกมาดีเอง
ขอบคุณครูใหญ่ที่ไม่ได้ละเล ย บอกให้ดิฉันหาเวลากลับไปซ่อ ม ทำใหม่
ซึ่งถ้าเป็นดิฉันก็คงบอกนัก เรียนคนนั้นว่า หล่อนทำไม่ได้ก็ช่างหัวหล่อ น
....
ขอบคุณ บทเรียนสุดท้ายของวัน ที่ได้ถกกับครูเรื่องปัจจุบ ันขณะ
นิพพาน และการส่งพลัง แรงบันดาลใจในชีวิต
ทำให้ unhappy ของวัน กลับมา happy กับปัจจุบันขณะได้อีกครั้ง
ขอบคุณหลาย ๆ คำพูดดี ๆ ของครูใหญ่ ที่เดี๋ยวคงจะได้กล่าวถึงอี กที
ขอบคุณ white wine และก๋วยเตี๋ยวปลาแสนอร่อย
ขอบคุณอีกมื้อที่ครูใหญ่เลี ้ยงค่ะ
บทเรียนวันที่ 3 พานพุ่ม และบายศรีปากชาม
วันนี้เป็นวันอัปยสของดิฉัน
พานพุ่มก็ว่าแย่แล้ว มาเจอบายศรียิ่งหมดอนาคต
ครูใหญ่บอกว่า วันนี้ไม่ใช่วันของคุณ คุณมันเป็นพวก ข่าว 2 มิติ
คือทำงาน 2 มิติได้ดี พอมาเจองาน 3 มิติแล้วแป้ก...ทำไมถึงเป็น
ซึ่งมันคือความจริง เพราะตัวเองก็ถนัดทำงานแบน ๆ หน้าเดียว
พอต้องประกอบร่างสร้างอะไรข
วันนี้บอกเลยว่าเรียนไปด้วย
สิ่งหนึ่งที่พอจะบอกได้ว่า เราจะทำงานนั้นออกมาได้ดีหร
คือ passion ที่อยากจะทำ มันไม่มีความตื่นเต้น ตื่นตัว
เหมือนตอนเห็นงาน นพรัตน์ดารา หรืองานเย็บแบบ ที่ตื่นเต้นมาก
ทำเสร็จก็คิดต่อยอดไปถึงอะไ
แถมวันนี้ก็ถกเถียงกับครูให
ครูใหญ่ใช้ความรู้สึก สัญชาตญาณ...แต่ดิฉันถามหาแ
มีแพทเทิร์นแล้วจะรู้สึกปลอ
ยิ่งมาเจอมาคุณเรน่าจัง ที่ชีลุยทำงานด้วยความปล่อย
ครูบอกนางว่า งานนางไม่ balance นางบอกว่า unbalance is balance
ความไม่สมดุลนี่แหละ คือสมดุล
ซึ่งนางก็มีบุคลิกแบบนั้นจร
ขอบคุณครูใหญ่ที่ไม่ได้ละเล
ซึ่งถ้าเป็นดิฉันก็คงบอกนัก
....
ขอบคุณ บทเรียนสุดท้ายของวัน ที่ได้ถกกับครูเรื่องปัจจุบ
นิพพาน และการส่งพลัง แรงบันดาลใจในชีวิต
ทำให้ unhappy ของวัน กลับมา happy กับปัจจุบันขณะได้อีกครั้ง
ขอบคุณหลาย ๆ คำพูดดี ๆ ของครูใหญ่ ที่เดี๋ยวคงจะได้กล่าวถึงอี
ขอบคุณ white wine และก๋วยเตี๋ยวปลาแสนอร่อย
ขอบคุณอีกมื้อที่ครูใหญ่เลี
No comments:
Post a Comment