Little prince Embroidery by Noi

Work Of My Students by Noi

อาจจะเคยพูดว่า สวยน้ำตาไหล
คือน้ำตามันรื้น เวลาเห็นผลงานคนมาเรียนปักผ้า
แต่เห็นงานชิ้นนี้ ประกอบคำเล่า...อ่านแล้ว ยิ่งกว่าน้ำตาไหล
มันสะอื้นในความตื้นตัน ในความลึกซึ้งที่คุณหน่อยมองเห็น
ในความสวยงามของเส้นไหม
ความเนี้ยบ จนแทบดูเป็นงานพิมพ์มากกว่างานปัก
ทั้งตื้นตันที่ตัวเองมาถึงจุดนี้ได้อย่างไร
จุดที่บอกให้คนอื่นปักผ้า แล้วเขาปักออกมาได้สวยขนาดนี้
ชีวิตมันยุ่งเหยิง หม่นเศร้า (ยังอินกับการฆ่าตัวตายของโรบิน วิลเลี่ยมส์)
แต่เราก็ยังหาความสวยงามพบ
การบ้านชิ้นนี้ ต้องให้มากกว่าคะแนนเต็มค่ะ
….
: ถ้อยคำจากคุณหน่อย /นักเรียนปักผ้า รุ่นเจ้าชายน้อย / ที่ร้านหนังสือก็องดิด

“ดำ เทา บลู ไม่ได้หมายถึงหม่นเศร้า แต่นั่นคือเรื่องราวของเธอ เจ้าชายน้อย”
...

“ฉันปักผ้า ฉันไม่ได้แสวงหาความสุข ฉันแสวงหาความสงบ
และฉันพบความสงบได้จากการปักผ้า จากการฟังเพลง
จากการสวดมนต์ภาวนา การปักผ้าคือการฝึกเดินสายกลางอย่างแท้จริง
คุณต้องไม่ดึงด้ายให้ตึงเกินไปและต้องไม่ปล่อยให้มันหย่อนเกินไปเหมือนที่ฉันทำ
และมันเป็นบทเรียนที่ยากยิ่งที่ทำให้ฉันต้องแก้ดาวของเจ้าชายน้อยซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ฉันยังเรียนรู้ว่าเราไม่จำเป็นต้องขมวดปมด้ายเมื่อขึ้นด้ายเส้นใหม่
แต่ใช้วิธียึดปลายด้ายไว้กับแผงด้ายด้านหลัง
ทำให้คิดได้ว่า ทุกครั้งที่เราเริ่มต้นอะไรใหม่ เราไม่ได้เริ่มจากศูนย์
และไม่เคยเริ่มจากศูนย์ เราเริ่มต้นจากตัวตนของเราที่ชีวิตได้ถักทอมาตั้งแต่เกิด
แต่แม้ว่าเราจะพยายามเก็บด้ายด้านหลังให้เรียบร้อยเท่าไหร่
ภาพด้านหลังผ้าปักก็ยังดูยุ่งเหยิงอยู่ดี ...แต่ก็นั่นแหล่ะ ชีวิตล่ะ
มีเรื่องราวเกิดขึ้นมากมายเหลือเกิน

แล้วยังมีเรื่องที่น่ารักที่เกิดขึ้นระหว่างงานชิ้นนี้
ลูกชายวัยรุ่นเข้ามาตรวจดูงานของแม่เป็นระยะๆ เพื่อดูว่าแม่ทำเสร็จหรือยัง
บางวันขอปักบ้าง เราก็สอนเขาไป ฉันใช้งานชิ้นนี้เป็นตัวอย่าง
เพื่อสอนลูกว่า หากตั้งใจทำแล้ว จงทำให้สำเร็จ ...และมันก็สำเร็จแล้ว
เตรียมตัวเดินทางไปหาเจ้าของตัวจริง

เรื่องฝีมือกับความสวยงามอาจไม่เท่าไหร่
แต่เรื่องความตั้งใจ ขอคะแนนเต็มนะคะครู : )
ขอบคุณครูอ๋ายและเพื่อนร่วมรุ่นที่น่ารักทุกคนค่ะ”

— with Zaxgy On Moon